1 | Powiadamiamy was zaś, bracia, o łasce Boga, danej w zgromadzeniach Macedonii, | [ref] |
2 | że w wielkiej próbie ucisku obfitość ich radości i ich skrajne ubóstwo zaobfitowały w bogactwie ich hojności; | [ref] |
3 | że według możności — zaświadczam to — owszem, ponad możność, dobrowolnie, | [ref] |
4 | z wielkim naleganiem prosząc nas o łaskę i udział w posłudze na rzecz świętych, | [ref] |
5 | i nie tak, jak się spodziewaliśmy, najpierw siebie oddali Panu i nam, za wolą Bożą, | [ref] |
6 | tak że poprosiliśmy Tytusa, aby, jak rozpoczął, tak też u was dokończył tego dzieła łaski. | [ref] |
7 | Ale jak we wszystkim obfitujecie — w wierze i Słowie, i poznaniu, i we wszelkim zapale oraz w miłości, która się w was z naszej wzięła — (zadbajcie), abyście i w tym dziele łaski obfitowali. | [ref] |
8 | Nie mówię jako rozkazując, ale przez pilność innych, jako jest szczera miłość wasza, na jawią wystawiając. | [ref] |
9 | Znacie bowiem łaskę naszego Pana Jeszu Pomazańca, że będąc bogaty ze względu na was stał się ubogi, abyście dzięki Jego ubóstwu stali się bogaci. | [ref] |
10 | A radę w tym daję wam; bo to (dla) was (jest) korzystne, którzy nie samym działaniem, ale [i] pragnieniem rozpoczęliście w [od] ubiegłym roku. | [ref] |
11 | Teraz zaś i działaniem zakończcie, żeby tak jak gotowość planowała [pragnęła] tak też (by) miała wypełnienie.
|
12 | Jeśli bowiem gotowość [zapał] już jest, (to) według tego co [jeśli] (się) ma (jest) do przyjęcia, a nie według tego czego się nie ma. | [ref] |
13 | Nie (chodzi) bowiem, by innym ulżyć, (a) was utrudzić, ale (by była) równość w tym czasie, przez waszą obfitość dla ich niedostatku. | [ref] |
14 | Aby też ich obfitość istniała dla waszego niedostatku, żeby była równość. |
15 | Jak napisano: Kto dużo (zebrał), nie wzbogacił się, a kto mało (zebrał), nie zbiedniał. | [ref] |
16 | Wdzięczność zaś Bogu, który dał tę gorliwość o was w sercu Tytusa, | [ref] |
17 | że wprawdzie zachętę przyjął, a stawszy się gorliwszym, dobrowolnie poszedł do was. | [ref] |
18 | Posłaliśmy razem z nim brata, którego chwała w dobrej nowinie przez wszystkie zgromadzenia | [ref] |
19 | nie tylko zaś ale i podniesieniem rąk przez zgromadzenie Powołanych (na) towarzysza naszego razem z łaską tą obsługiwana przez nas ku Jego Pana chwale i ochocie naszej | [ref] |
20 | unikając tego aby ktoś nas nie zhańbił w obfitości tej, która jest obsługiwana przez nas. | [ref] |
21 | Miejmy na uwadze dobro nie tylko przed Panem ale też przed ludźmi. | [ref] |
22 | Posłaliśmy z nimi brata naszego, którego wypróbowaliśmy w wielu (sytuacjach), często gorliwym będąc, teraz zaś wiele pilniejszym w przekonaniu wielkim do was. | [ref] |
23 | Co do Tytusa, wspólnik mój i względem was współpracownik, czy (też) bracia nasi posłańcy zgromadzeń, chwała Pomazańca. | [ref] |
24 | więc dowiedźcie miłości waszej i naszej chluby co do was względem nich wykazując przed obliczem zgromadzeń. | [ref] |