(Bracia!) nie bądźcie mądrymi sami dla siebie. Nikomu złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi!

 W końcu, bracia, cokolwiek jest prawdziwe, cokolwiek szlachetne, cokolwiek sprawiedliwe, cokolwiek czyste, cokolwiek miłe, cokolwiek godne polecenia, jeśli coś (jest) cnotą i jeśli coś chwalebne — o tym rozmyślajcie.

 Chcę więc, (by) młodsze zaślubiały (się), rodziły i gospodarzyły, by żadnej okazji (nie) dawały przeciwnikowi (i) powodu do znieważania. 

jak mają być rozumne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swym mężom — aby nie bluźniono nauce Bożej.

We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę,

 Zachowanie wasze wśród narodów miejcie ładne, aby choć [w czym] pomawiają was jak złoczyńców, widząc wasze ładne zachowanie wielbili Boga. 

 Nie jesteśmy bowiem jak wielu kupczących słowem [nauką] Boga, ale jak w [ze] szczerości, ale jak z Boga przed Bogiem w Pomazańcu mówimy. 

 Dlatego tez pragniemy, czy przebywając w mieszkaniu, czy poza mieszkaniem, bardzo upodobanymi Jego być. 

 Pamiętając zatem (o) bojaźni Pana, ludzi przekonujemy, Bogu zaś ujawnieni, mamy też nadzieję i w sumieniach waszych jawnymi (być).

Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. 

 Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. 

aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.   

Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. 

 Od każdej formy zła powstrzymujcie (się).