Posłaliśmy razem z nim brata, którego chwała w dobrej nowinie przez wszystkie zgromadzenia 

 nie tylko zaś ale i podniesieniem rąk przez zgromadzenie Powołanych (na) towarzysza naszego razem z łaską tą obsługiwana przez nas ku Jego Pana chwale i ochocie naszej 

I rzekł Jakób: Nie tak będzie proszę; jeźlim teraz znalazł łaskę w oczach twoich, weźmij upominek mój z ręki mojej, przeto, iżem widział oblicze twoje, jakobym widział oblicze Boże, i łaskawieś mię przyjął;

Przyjmijże proszę dar mój, którym ci przyniósł, gdyż mię hojnie błogosławił Bóg, a mam wszystkiego dosyć. A tak uprosił go, że to przyjął.

Potem się wrócił do męża Bożego, on i wszystek poczet jego, a przyszedłszy stanął przed nim, i rzekł: Otom teraz poznał, że nie masz Boga na wszystkiej ziemi, tylko w Izraelu; przetoż weźmij proszę te upominki od sługi twego.

A on rzekł: Jako żywy Pan, przed którego obliczem stoję, że nic nie wezmę; a choć go przymuszał, aby wziął, przecię nie chciał.

Kiedy została zanurzona razem ze swym domem, poprosiła nas: «Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu - powiedziała - to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim!». I wymogła to na nas. 

 A gdy się zjawię, tych, których macie za wypróbowanych, poślę z listami, aby zanieśli wasz dar do Jeruszalem.

 Jeśliby zaś było słuszne, abym i ja poszedł, pójdą ze mną.

 Wprawdzie bowiem o posłudze względem świętych zbyteczne jest pisać wam,

 Ponieważ usługa publiczna ta, nie tylko jest dopełnieniem niedostatków świętych, ale też obfituje przez liczne dziękowania Bogu, 

 I sami błagają za was, pragną was z powodu przewyższającej łaski Boga względem was. 

Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, amen powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

 Kto będzie czynił wolę Ojca mojego, który jest w niebiosach, ten Mi jest bratem, siostrą i matką»

 A [i] odpowiadając, władca powie im: "Amen, powiadam wam: Jak bardzo [ile] uczyniliście jednemu (z) tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście".

 Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" 

 Wtedy odpowie im, mówiąc: Amen, powiadam wam: Na ile nie pomogliście [uczyniliście], jednemu (z) tych najmniejszych, nie pomogliście [uczyniliście] Mi. 

Bo ubogich zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić; lecz Mnie nie zawsze macie.

 Kiedy więc Jeszu ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». 

 Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. 

 W zaś dniach tych mnożą uczniów zaistniało szemranie Hellenistów na Hebrajczyków, ponieważ przeoczono w usłudze codziennej wdowy ich. 

 "Wybierzcie zatem, bracia, mężów spośród siebie poświadczonych siedmiu, pełnych Tchnienia i mądrości, których wyznaczymy nad zadaniem tym. 

 Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Tchnienia Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. 

A Słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jeruszalem, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. 

Piotr poszedł z nimi, a gdy przyszedł, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia.

 Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy i ujrzeli ją żywą.

 Uczniowie postanowili więc, że każdy według możności pośpieszy z pomocą braciom, mieszkającym w Judei. 

 Po wielu latach przybyłem z jałmużnami i ofiarami dla mego narodu.

A teraz idę do Jeruszalem, usługując świętym.

Albowiem spodobało się Macedonii i Achai, zbiórkę zebrać dla ubogich świętymi w Jeruszalem.

 A co do składki na rzecz świętych, zróbcie i wy tak, jak poleciłem zgromadzeniom Galacji.

 A gdy się zjawię, tych, których macie za wypróbowanych, poślę z listami, aby zanieśli wasz dar do Jeruszalem.

 Jeśliby zaś było słuszne, abym i ja poszedł, pójdą ze mną.

 Proszę was natomiast, bracia: wiecie, że dom Stefanasa jest pierwszym owocem Achai, a jego (domownicy) podjęli się posługiwania świętym; 

 abyśmy tylko pamiętali o ubogich, co też pilnie starałem się wykonać.

 Zatem więc, póki czas mamy, czyńmy dobro względem wszystkich, najbardziej zaś względem domowników wiary.

 Z postępowania dobrego znana, z wychowania dzieci, z gościnności, z mycia stóp świętym, z wspierania uciśnionych, z podążania (za) wszelkim dobrym uczynkiem.  

Słysząc o miłości i o wierze, którą masz przeciwko Panu Jeszu i przeciwko wszystkim świętym;

Aby społeczność wiary twojej była skuteczna ku poznaniu wszystkiego dobrego, które w was jest przez Chrystusa Jeszu.

 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomnieć (o) pracy waszej, o trudzie miłości, którą okazujecie w imieniu Jego, (gdy) usługiwaliście świętym i (nada) usługujecie. 

 Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.