A radę w tym daję wam; bo to (dla) was (jest) korzystne, którzy nie samym działaniem, ale [i] pragnieniem rozpoczęliście w [od] ubiegłym roku.  

 Każdy tak, jak postanawia sercem, nie ze smutku albo z przymusu; radosnego bowiem dawcę miłuje Bóg. 

To, co mówię, pochodzi z wyrozumiałości, a nie z nakazu. 

 Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli któryś z braci ma niewiastę niewierzącą i ta zgadza (się) mieszkać z nim, (niech) jej nie oddala! 

 Co zaś (do) dziewic nakazu (od) Pana nie mam. Zrozumieniem zaś (się) dzielę, jako dostępujący miłosierdzia od Pana (i) wiarygodnym będąc. 

 Powiadamiamy was zaś, bracia, o łasce Boga, danej w zgromadzeniach Macedonii, 

 że według możności — zaświadczam to — owszem, ponad możność, dobrowolnie,

 Znam bowiem gotowość waszą, którą co do was chlubię (się) Macedończykom, że Achaja jest gotowa od roku i wasza żarliwość pobudziła wielu. 

Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie narodom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości! 

w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia.

 I obserwujmy (się) wzajemnie ku wzmocnieniu miłości i pięknych uczynków.  

 więc dowiedźcie miłości waszej i naszej chluby co do was względem nich wykazując przed obliczem zgromadzeń. 

 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w łagodności, w Tchnieniu świętym, w miłości nieobłudnej, 

Przetoż teraz bójcie się Pana, a służcie mu w doskonałości i w prawdzie, a znieście bogi, którym służyli ojcowie wasi za rzeką, i w Egipcie, a służcie Panu.

I schodzą się do ciebie, tak, jako się schodzi lud, i siadają przed obliczem twojem, jako lud mój, i słuchają słów twoich, ale ich nie czynią; a choć je sobie usty swemi smakują, wszakże za szkaradnym zyskiem swoim serce ich chodzi.

Miłość niech będzie nieobłudna; miejcie w obrzydliwości zło; trzymajcie się dobrego.

 Natomiast jako prawdomówni w miłości, we wszystkim wrośli w Niego, który jest Głową, w Pomazańca.

Łaska niech będzie ze wszystkimi miłującymi Pana naszego, Jeszu Chrystusa ku nieskazitelności. Amen.

 Co za pożytek, bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, lecz nie ma uczynków? Czy wiara jest w stanie go zbawić? 

 i ktoś spośród was powiedziałby im: Odchodźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie się - nie dalibyście im jednak tego, czego ciało potrzebuje, jaki z tego pożytek?

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrzności, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

 A po tym poznamy, że z prawdy jesteśmy i przed nim uwiarygodnimy wnętrze [serce] nasze,