1 | W tych dniach wyszedł dekret od cesarza Augusta, żeby spisać ludność całego imperium. | [ref] |
2 | Pierwszy ten spis odbył się, gdy namiestnikiem Syrii był Kwiryniusz. | [ref] |
3 | Wszyscy więc wyruszyli do spisu, każdy do swojego miasta. |
4 | Także Josef wybrał się z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, | [ref] |
5 | żeby go spisano z Mariam, poślubioną mu, a która była brzemienna. | [ref] |
6 | Gdy tam przybyli, nadszedł czas porodu. | [ref] |
7 | Urodziła swojego pierwszego syna i owinęła go pieluszkami. Położyła go w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca na kwaterze. | [ref] |
8 | W tej okolicy pasterze w polu trzymali straż nocną nad swoim stadem. | [ref] |
9 | Wówczas stanął przy nich Poseł Pana i chwała Pana oświeciła ich; a ich ogarnął wielki strach. | [ref] |
10 | Poseł przemówił do nich: Przestańcie się bać, bo przynoszę wam dobrą nowinę, powód do wielkiej radości, która będzie udziałem wszystkich ludzi. | [ref] |
11 | ponieważ dziś urodził się wam w mieście Dawidowym Zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan. | [ref] |
12 | A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i położone w żłobie. | [ref] |
13 | I nagle przyłączyło się do Posła dużo armii niebiańskich, które wielbiły Boga słowami: | [ref] |
14 | Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom przyzwoitym. | [ref] |
15 | Gdy Posłowie odeszli do nieba, pasterze zaczęli mówić jeden do drugiego: Idźmy od razu do Betlejem, żeby zobaczyć spełnienie się słowa, które Pan nam oznajmił. | [ref] |
16 | Poszli więc pospiesznie i znaleźli Mariam, Josefa oraz niemowlę leżące w żłobie. | [ref] |
17 | Gdy to zobaczyli, rozgłosili to, co im zostało powiedziane o tym Dziecku. | [ref] |
18 | Wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się z powodu tego, co pasterze im mówili. | [ref] |
19 | Mariam zaś wszystkie te wypowiedzi przechowywała w swoim sercu. | [ref] |
20 | Pasterze, wracając, wielbili Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli zgodnie z tym, co im powiedziano. | [ref] |
21 | W ósmym dniu został obrzezany i otrzymał imię Jeszu, którym został nazwany przez Posła, jeszcze przed jego poczęciem w łonie matki. | [ref] |
22 | Gdy się wypełniły dni oczyszczenia jej [ich] według prawa mojżeszowego, przynieśli Go do Jeruszalem, żeby Go przedstawić Panu, | [ref] |
23 | jak napisano w Prawie Pańskim: Każdy pierwszy chłopiec, którego urodzi matka, zwany będzie świętym dla Pana | [ref] |
24 | oraz żeby złożyć ofiarę według tego, co powiedziano w Prawie Pańskim: parę synogarlic lub dwa młode gołębie. | [ref] |
25 | W Jeruszalem był człowiek o imieniu Symeon. Był sprawiedliwy, oddany i oczekiwał pociechy Iszraela, a święte Tchnienie był na nim. | [ref] |
26 | Temu zostało powiedziane przez Tchnienie święte, że nie umrze, zanim nie zobaczy Pomazańca Pańskiego. | [ref] |
27 | Pod wpływem świętego Tchnienia przyszedł do świątyni, gdy rodzice wnosili dziecko Jeszu, by postąpić z Nim zgodnie z prawem. | [ref] |
28 | Wówczas wziął je na ręce, oddał chwałę Bogu i powiedział: | [ref] |
29 | Teraz, Władco, zgodnie ze swoim słowem, zwalniasz swojego sługę w spokoju, | [ref] |
30 | ponieważ oczy moje zobaczyły Twoje wybawienie, | [ref] |
31 | które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi: | [ref] |
32 | Światło dla objawienia narodom i chwałę twojego ludu Iszraela. | [ref] |
33 | Josef i Matka Jego dziwili się z powodu wypowiadanych o Nim słów. | [ref] |
34 | Błogosławił im Symeon i powiedział do Mariam, Jego Matki: Spójrz, On jest przeznaczony na upadek i na powstanie wielu w Iszraelu, i jako znak, któremu sprzeciwiać się będą. | [ref] |
35 | Twoją własną duszę przebije miecz, gdy ujawnią się zamysły wielu serc. | [ref] |
36 | Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swojego panieństwa siedem lat żyła z mężem. | [ref] |
37 | Była wdową, miała około osiemdziesiąt cztery lata. Nie opuszczała świątyni, dniami i nocami oddawała Bogu cześć w postach i w modlitwach. | [ref] |
38 | W tym momencie stanęła obok, zaczęła dziękować Bogu i mówić o Nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia [w] Jeruszalem. | [ref] |
39 | Gdy spełnili wszystkie wymagania prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swojego miasta Nazaret. | [ref] |
40 | Dziecko rosło i nabierało sił napełniane mądrością, a łaska Boża była na Nim. | [ref] |
41 | Rodzice Jego każdego roku chodzili do Jeruszalem na święto Paschy. | [ref] |
42 | Gdy miał dwanaście lat, zgodnie ze zwyczajem udali się na święto. |
43 | Gdy skończyło się święto i już wracali, Jeszu będąc chłopcem, pozostał w Jeruszalem. Rodzice jednak nie zauważyli tego. | [ref] |
44 | Pewni, że jest gdzieś w grupie, uszli dzień drogi, po czym zaczęli Go szukać wśród krewnych i znajomych. | [ref] |
45 | Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruszalem i tam Go szukali. |
46 | Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. | [ref] |
47 | Wszyscy, którzy Go słuchali, byli zdumieni Jego rozumem i Jego odpowiedziami. | [ref] |
48 | Na Jego widok zdziwili się, a Jego Matka powiedziała do Niego: Dziecko, dlaczego nam to zrobiłeś? Oto Twój ojciec i ja z bólem Cię szukaliśmy. |
49 | Wówczas im odpowiedział: Co się stało, że Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że w tym, co jest mego Ojca, Ja być muszę? | [ref] |
50 | Oni nie zrozumieli tego, co im powiedział. | [ref] |
51 | Poszedł więc z nimi, przyszedł do Nazaretu i był im uległy. Jego Matka natomiast zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu. | [ref] |
52 | Dla Jeszu przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi. | [ref] |