Josef i Matka Jego dziwili się z powodu wypowiadanych o Nim słów.

Wszyscy, którzy Go słuchali, byli zdumieni Jego rozumem i Jego odpowiedziami.

Wszystkich sąsiadów ogarnął niepokój, a po całej górskiej Judei rozeszła się wiadomość o tych wydarzeniach.

Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i mówili: Kim więc będzie to dziecko? Ponieważ była z nim ręka Pana.

I przyszedł strach na wszystkie, i rozmawiali między sobą, mówiąc: Cóż to za słowo, że z władzą i z mocą rozkazuje duchom nieczystym, a wychodzą?

Albowiem go był strach ogarnął, i wszystkie, co z nim byli, z onego obłowu ryb, które byli zagarnęli.

Także i Jakóba i Jana, syny Zebedeuszowe, którzy byli towarzysze Szymonowi. I rzekł Jeszu do Szymona: Nie bój się; od tego czasu ludzi łowić będziesz.

Oto ja i dzieci, które mi dał Pan, są na znaki i na cuda w Izraelu, od Pana zastępów, który mieszka na górze Syon.