Subskrybuj

Ewangelia wg św. Łukasza rozdział 2

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1W tych dniach wyszedł dekret od cesarza Augusta, żeby spisać ludność całego imperium.[ref]
2Pierwszy ten spis odbył się, gdy namiestnikiem Syrii był Kwiryniusz.[ref]
3Wszyscy więc wyruszyli do spisu, każdy do swojego miasta.
4Także Josef wybrał się z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida,[ref]
5żeby go spisano z Mariam, poślubioną mu, a która była brzemienna.[ref]
6Gdy tam przybyli, nadszedł czas porodu.[ref]
7Urodziła swojego pierwszego syna i owinęła go pieluszkami. Położyła go w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca na kwaterze.[ref]
8W tej okolicy pasterze w polu trzymali straż nocną nad swoim stadem.[ref]
9Wówczas stanął przy nich Poseł Pana i chwała Pana oświeciła ich; a ich ogarnął wielki strach.[ref]
10Poseł przemówił do nich: Przestańcie się bać, bo przynoszę wam dobrą nowinę, powód do wielkiej radości, która będzie udziałem wszystkich ludzi.[ref]
11ponieważ dziś urodził się wam w mieście Dawidowym Zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan.[ref]
12A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i położone w żłobie.[ref]
13I nagle przyłączyło się do Posła dużo armii niebiańskich, które wielbiły Boga słowami:[ref]
14Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom przyzwoitym.[ref]
15Gdy Posłowie odeszli do nieba, pasterze zaczęli mówić jeden do drugiego: Idźmy od razu do Betlejem, żeby zobaczyć spełnienie się słowa, które Pan nam oznajmił.[ref]
16Poszli więc pospiesznie i znaleźli Mariam, Josefa oraz niemowlę leżące w żłobie.[ref]
17Gdy to zobaczyli, rozgłosili to, co im zostało powiedziane o tym Dziecku.[ref]
18Wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się z powodu tego, co pasterze im mówili.[ref]
19Mariam zaś wszystkie te wypowiedzi przechowywała w swoim sercu.[ref]
20Pasterze, wracając, wielbili Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli zgodnie z tym, co im powiedziano.[ref]
21W ósmym dniu został obrzezany i otrzymał imię Jeszu, którym został nazwany przez Posła, jeszcze przed jego poczęciem w łonie matki. [ref]
22Gdy się wypełniły dni oczyszczenia jej [ich] według prawa mojżeszowego, przynieśli Go do Jeruszalem, żeby Go przedstawić Panu,[ref]
23jak napisano w Prawie Pańskim: Każdy pierwszy chłopiec, którego urodzi matka, zwany będzie świętym dla Pana[ref]
24oraz żeby złożyć ofiarę według tego, co powiedziano w Prawie Pańskim: parę synogarlic lub dwa młode gołębie.[ref]
25W Jeruszalem był człowiek o imieniu Symeon. Był sprawiedliwy, oddany i oczekiwał pociechy Iszraela, a święte Tchnienie był na nim.[ref]
26Temu zostało powiedziane przez Tchnienie święte, że nie umrze, zanim nie zobaczy Pomazańca Pańskiego.[ref]
27Pod wpływem świętego Tchnienia przyszedł do świątyni, gdy rodzice wnosili dziecko Jeszu, by postąpić z Nim zgodnie z prawem.[ref]
28Wówczas wziął je na ręce, oddał chwałę Bogu i powiedział:[ref]
29Teraz, Władco, zgodnie ze swoim słowem, zwalniasz swojego sługę w spokoju,[ref]
30ponieważ oczy moje zobaczyły Twoje wybawienie,[ref]
31które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi:[ref]
32Światło dla objawienia narodom i chwałę twojego ludu Iszraela.[ref]
33Josef i Matka Jego dziwili się z powodu wypowiadanych o Nim słów.[ref]
34Błogosławił im Symeon i powiedział do Mariam, Jego Matki: Spójrz, On jest przeznaczony na upadek i na powstanie wielu w Iszraelu, i jako znak, któremu sprzeciwiać się będą.[ref]
35Twoją własną duszę przebije miecz, gdy ujawnią się zamysły wielu serc.[ref]
36Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swojego panieństwa siedem lat żyła z mężem.[ref]
37Była wdową, miała około osiemdziesiąt cztery lata. Nie opuszczała świątyni, dniami i nocami oddawała Bogu cześć w postach i w modlitwach.[ref]
38W tym momencie stanęła obok, zaczęła dziękować Bogu i mówić o Nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia [w] Jeruszalem.[ref]
39Gdy spełnili wszystkie wymagania prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swojego miasta Nazaret.[ref]
40Dziecko rosło i nabierało sił napełniane mądrością, a łaska Boża była na Nim.[ref]
41Rodzice Jego każdego roku chodzili do Jeruszalem na święto Paschy.[ref]
42Gdy miał dwanaście lat, zgodnie ze zwyczajem udali się na święto.
43Gdy skończyło się święto i już wracali, Jeszu będąc chłopcem, pozostał w Jeruszalem. Rodzice jednak nie zauważyli tego.[ref]
44Pewni, że jest gdzieś w grupie, uszli dzień drogi, po czym zaczęli Go szukać wśród krewnych i znajomych.[ref]
45Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruszalem i tam Go szukali.
46Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania.[ref]
47Wszyscy, którzy Go słuchali, byli zdumieni Jego rozumem i Jego odpowiedziami.[ref]
48Na Jego widok zdziwili się, a Jego Matka powiedziała do Niego: Dziecko, dlaczego nam to zrobiłeś? Oto Twój ojciec i ja z bólem Cię szukaliśmy.
49Wówczas im odpowiedział: Co się stało, że Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że w tym, co jest mego Ojca, Ja być muszę?[ref]
50Oni nie zrozumieli tego, co im powiedział.[ref]
51Poszedł więc z nimi, przyszedł do Nazaretu i był im uległy. Jego Matka natomiast zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu.[ref]
52Dla Jeszu przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi.[ref]