| 1 | W Ikonium weszli tak samo do synagogi judejskiej i przemawiali, tak że wielka liczba Judejczyków i pogan uwierzyła. | [ref] |
| 2 | Ale ci Judejczycy, którzy nie uwierzyli, podburzali i źle usposobili pogan wobec braci. | [ref] |
| 3 | Pozostali tam dość długi czas i nauczali odważnie, ufni w Pana, który potwierdzał słowo swej łaski cudami i znakami, dokonywanymi przez ich ręce. | [ref] |
| 4 | I podzielili się mieszkańcy miasta: jedni byli z Judejczykami, a drudzy z wysłannikami(apostołami). | [ref] |
| 5 | Gdy jednak dowiedzieli się, że poganie i Judejczycy wraz ze swymi władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować, | [ref] |
| 6 | uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe oraz w ich okolice, | [ref] |
| 7 | i tam głosili Dobrą Nowinę. | [ref] |
| 8 | W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy nie chodził. | [ref] |
| 9 | Ten słuchał Pawła przemawiającego, który spojrzawszy wprost (na) niego i widząc, że ma wiarę zbawienia [uwolnienia, uzdrowienia]. | [ref] |
| 10 | Powiedział wielkim głosem: "Powstań na stopy twoje wyprostowane" i skoczył i chodził. | [ref] |
| 11 | Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!» | [ref] |
| 12 | Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał. | [ref] |
| 13 | A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem, przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę. | [ref] |
| 14 | Na wieść o tym apostołowie, Barnaba i Paweł, rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: | [ref] |
| 15 | «Ludzie, dlaczego to robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje. | [ref] |
| 16 | Pozwolił On w dawnych czasach, że każdy naród chodził własnymi drogami, | [ref] |
| 17 | ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i radością napełniał wasze serca». | [ref] |
| 18 | Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary. | [ref] |
| 19 | Tymczasem nadeszli Judejczycy z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. | [ref] |
| 20 | Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. | [ref] |
| 21 | W tym mieście głosili Dobrą Nowinę i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, | [ref] |
| 22 | Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego. | [ref] |
| 23 | Wyciągając ręce (wybrali) w każdym Zgromadzeniu (Powołanych) Starszych. Modląc się i poszcząc, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. | [ref] |
| 24 | Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. | [ref] |
| 25 | Nauczali w Perge, zeszli do Attalii, |
| 26 | a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. | [ref] |
| 27 | Kiedy przybyli i zebrali [miejscowa] Społeczność Powołanych, opowiedziała, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. | [ref] |
| 28 | I dość długi czas spędzili wśród uczniów. | [ref] |