Uważnie zaś [intensywnie] Piotr wpatrywał się [zwrócił uwagę] w niego razem [w towarzystwie] z Janem i powiedział [mówi]: Spójrz [zwróć wzrok] na nas.

 Usłyszawszy zaś Jeszu, zdziwił (się) i rzekł towarzyszącym: "Amen, mówię wam: {U nikogo} tak wielkiej wiary w Iszraelu (nie) znalazłem. 

 Zaś Jeszu odwracając (się), i widząc ją, Powiedział: "Odwagi, córko! Wiara twoja uratowała [uzdrowiła] cię". I od tej chwili [godziny] kobieta była uratowana [uzdrowiona]. 

 Gdy wszedł zaś do domu, przystąpili (do) Niego niewidomi, a mówi im Jeszu: "Wierzycie, że mogę to uczynić?" Mówią Mu: "Tak, Panie!"

 Wtedy dotknął oczu ich, mówiąc: "Według wiary waszej będzie wam!"

 I niewiele zdziałał tam mocą, z powodu niewiary ich.

Wtedy Jeszu jej odpowiedział: «O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa. 

Wtedy przyszedł do Niego trędowaty i upadając na kolana, prosił Go: «Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić»

Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: «Chcę, bądź oczyszczony!».

Jeszu, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Synu, odpuszczają ci się twoje uchybienia [grzechy]».

Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!».

On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: «Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego».

Jeszu mu odrzekł: «Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy».

Natychmiast ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!»

Jeszu mu rzekł: «Idź, twoja wiara cię uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą.