| 1 | Wprawdzie pierwsze słowo [nauka, pismo] uczyniłem [napisałem] o wszystkim, o Teofilu, które wcześniej [zaczął, pierwej] Jeszu czynił zarówno [także] i nauczał, | [ref] |
| 2 | aż do [po] tego dnia, (gdy) poinstruował [rozkazał, nakazał] wysłannikom [apostołom, posłańcom] przez Tchnienie [ducha, wiatr, oddech] święte, których wybrał, uniesiony [zabrany w górę]. | [ref] |
| 3 | Tym [którym] też stawał (obok) On [sam, osobiście] żywy [żyjący] po cierpieniu Jego [on] wśród [w] wielu dowodów [znaków] przez [podczas] dni czterdzieści widzialnym [dając się widzieć] im [oni] i nauczając [mówiąc] o władztwie [władzy, królestwie] Boga. | [ref] |
| 4 | A biesiadując [spotkanie, wspólny posiłek] nakazał im od Jeruszalem nie (być) oddalonym, ale oczekiwać obietnicy Ojca, którą "Słyszeliście (ode) Mnie. | [ref] |
| 5 | gdyż [ponieważ] Joannes [Jan] zanurzał (w) wodzie wy zaś w Tchnieniu zanurzeni świętym (będziecie) nie po wielu tych dniach." | [ref] |
| 6 | Wprawdzie więc spotkawszy [zebrawszy] (się), pytali [błagali] Go, mówiąc: Panie czy w czasie tym przywracasz [odtworzysz] władzę [królestwo] Iszraela? | [ref] |
| 7 | Powiedział zaś do nich: Nie wam jest znać [poznać, rozpoznać, spostrzec] czasy lub pory [sezony, okresy], które Ojciec ustanowił [wyznaczył, umieścił] pośród Swojej władzy. | [ref] |
| 8 | Ale przyjmiecie [weźmiecie] moc [energię], przychodzącego świętego Tchnienia [ducha, wiatru] do was i będziecie moimi {Mi} świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż (na) krańce ziemi. | [ref] |
| 9 | A [i, także] to powiedziawszy, zobaczyli [patrzyli, ujrzeli] oni unoszącego [podniesionego], a chmura [obłok] przyjął [ukrył, poniósł, udźwignął] Go z oczu ich. | [ref] |
| 10 | I [a] jak [gdy] wpatrywali byli w niebo idącego [odchodzącego, przechodzącego, umierającego] Go, a oto mężczyźni dwaj stanęli (przy) nich w szatach [odzieniach] białych. | [ref] |
| 11 | Którzy i powiedzieli [rzekli]: Mężowie Galilejczycy, dlaczego stoicie, patrząc w niebo? Ten Jeszu uniesiony [zabrany, przyjęty na pokład] od was do nieba tak przyjdzie [przetransportuje, wróci, odejdzie, pojawi się] jaki sposób oglądaliście Go zmierzającego [przechodzącego] do nieba. | [ref] |
| 12 | Wtedy [wówczas, kiedy, w tym czasie] wrócili do Jeruszalem od [z] góry, zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruszalem, odpoczynku [szabatu] mająca drogę. | [ref] |
| 13 | A gdy weszli do sali górnej, wstąpili gdzie byli, pozostając [zamieszkując] zarówno [także]: Piotr i Jan i Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon gorliwy [zelota], i Juda Jakowowy [syn Jakowa]. | [ref] |
| 14 | Oni wszyscy są [byli] trwającymi (w) jedności [jednomyślnie] (w) modlitwie {i błaganiach} z kobietami [żonami, niewiastami] i Mariam matką Jeszu, i braćmi Jego. | [ref] |
| 15 | I w dniach tych [ono, ona, on to] wstawszy [podnosząc się] Piotr w środku [pośród, pomiędzy] braci, powiedział [przemówił, oznajmił] był [jestem, istnieję] także [również, oba] tłum imion na [do, przeciw, na podstawie] ich [on, ona, to, oni, to samo] około [jakby, jak] sto dwadzieścia. | [ref] |
| 16 | Mężczyźni, bracia musiało [konieczne, nieuniknione] wypełnić [dokonać, spełnić] Pismo [co napisane] które przepowiadało [uprzedzało] Tchnienie [wiatr, duch] święte poprzez usta [mowa, ostrze] Dauida [Dawida] w sprawie [około, dotycząca, wokół] Judy [Judasza] (który) stał się [okazał się] przewodnikiem [liderem, przywódcą] chwytających [przejąć, zatrzymać, począć] Jeszu. | [ref] |
| 17 | Gdyż [ponieważ, że] zaliczony był pośród nas i otrzymał [wylosowano] udział [los, przydział] usługiwania [służby] tego [tej, on ona ono]. | [ref] |
| 18 | On [ona, ono, to] w pewnym sensie jakby [wprawdzie, coprawda] zatem [więc, wtedy] nabył [wygrał, posiadł] miejsce [kawałek ziemi, pole, nieruchomość, posiadłość] z wynagrodzenia [zapłaty, nagrody] niesprawiedliwości [krzywdy] na oślep [twarzą do przodu lub w dół] zaistniało [wydarzyło się] roztrzaskał [pękł, rozerwał z hukiem] wpół [środkowy, pomiędzy], a [i] wytrysnęły [wylały, rozsypały] wszystkie wnętrzności jego. | [ref] |
| 19 | A wiadome stało się wszystkim mieszkańcom Jeruszalem tak, że nazwano ziemie tę własną mową ich Akeldama tego jest miejsce krwi. | [ref] |
| 20 | Napisane bowiem w zwoju [księdze] pieśni [psalmów]: Bedzie [stanie się] gospodarstwo [mieszkanie, zagroda] jego puste i nie niech zamieszkujacy w niej a doglądanie [stanowisko nadzorcy] jego otrzyma inny. | [ref] |
| 21 | Trzeba więc [zatem] towarzyszących nam mężczyzn w [pośród] całym [wszystkim, każdym] czasie, którym wszedł [przybył] i wyszedł [odszedł] przed nas [nami] Pan Jeszu. | [ref] |
| 22 | począwszy od zanurzenia [chrztu] Jana aż do dnia, którym uniesiony [wzięty] od nas, świadkiem powstania [wzbudzenia, zmartwychwstania] Jego z nami stać się jeden [jednym] tych [onych]. | [ref] |
| 23 | I postawili dwóch: Josefa, zwanego Barsawwą, którego też nazywano Justusem, oraz Mattiasza [Macieja]. | [ref] |
| 24 | I modlili mówiąc: Ty Panie sercoznawco [znający serce, wnętrze człowieka] wszystkich [całości], wskaż, którego wybrałeś z tych dwóch jednego. | [ref] |
| 25 | zajął [wziął] przydział [los, dziedzictwo] posługi [usługiwania] i posłannictwie, od którego odszedł [przekroczył] Juda [Judasz], idąc ku miejscu własnemu". | [ref] |
| 26 | I dali losy [przydziały, rzutki] im, a padł los [przydział, duża rzutka] na Mattiasza [Macieja]. I zaliczono [doliczono] z jedenastoma posłańcami [apostołami]. | [ref] |