Gdyż [ponieważ, że] zaliczony był pośród nas i otrzymał [wylosowano] udział [los, przydział] usługiwania [służby] tego [tej, on ona ono].

Napisane bowiem w zwoju [księdze] pieśni [psalmów]: Bedzie [stanie się] gospodarstwo [mieszkanie, zagroda] jego puste i nie niech zamieszkujacy w niej a doglądanie [stanowisko nadzorcy] jego otrzyma inny. 

Mężczyźni, bracia musiało [konieczne, nieuniknione] wypełnić [dokonać, spełnić] Pismo [co napisane] które przepowiadało [uprzedzało] Tchnienie [wiatr, duch] święte poprzez usta [mowa, ostrze] Dauida [Dawida] w sprawie [około, dotycząca, wokół] Judy [Judasza] (który) stał się [okazał się] przewodnikiem [liderem, przywódcą] chwytających [przejąć, zatrzymać, począć] Jeszu.

On [ona, ono, to] w pewnym sensie jakby [wprawdzie, coprawda] zatem [więc, wtedy] nabył [wygrał, posiadł] miejsce  [kawałek ziemi, pole, nieruchomość, posiadłość] z wynagrodzenia [zapłaty, nagrody] niesprawiedliwości [krzywdy] na oślep [twarzą do przodu lub w dół] zaistniało [wydarzyło się] roztrzaskał [pękł, rozerwał z hukiem] wpół [środkowy, pomiędzy], a [i] wytrysnęły [wylały, rozsypały] wszystkie wnętrzności jego.

Napisane bowiem w zwoju [księdze] pieśni [psalmów]: Bedzie [stanie się] gospodarstwo [mieszkanie, zagroda] jego puste i nie niech zamieszkujacy w niej a doglądanie [stanowisko nadzorcy] jego otrzyma inny. 

Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

 Wtedy Juda, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym

 Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się. 

A tak umarł Saul dla przestępstwa swego, którem był wystąpił przeciwko Panu, i przeciwko słowu Paóskiemu, któego nie przestrzegał, iż się radził ducha wieszczego, pytając się go;

A iż się nie radził Pana, zabił go, a przeniósł królestwo na Dawida, syna Isajego.

 Z chciwości będą was oszukiwać plastycznymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny, a ich zguba nie drzemie.

 Także pierwszego świata nie oszczędził, ale (jako) ósmego Noego, głosiciela sprawiedliwości, zachował, (od) potopu zesłanego (na) świat bezbożnych. 

 Posłów także niezachowujących swojej pierwotnej [władzy] ale pozostawili własne mieszkanie [siedzibę] na sąd wielkiego dnia więzami niekończącymi (się) pod mrokiem zachował.

 Jak Sodoma i Gomora i około nich miasta podobnym sposobem cudzołożyły i odszedłszy za ciałem [mięsem] innym są podane [wyłożone] przykładem ognia eonowego [wiecznego], sprawiedliwość [karę] ponosząc [będąc poddanym].

Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego posłom! 

 I odejdą ci na karę [udręczenie] eonowe, zaś sprawiedliwi do życia eonowego.

Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».

 Na to rzekł do nich Jeszu: «(Czyż) nie ja was dwunastu wybrałem? A z was jeden jest oszczercą [diabłem]».

 Mówił zaś o Judzie, synu Szymona Iskarioty. Ten bowiem - jeden z Dwunastu - miał Go wydać.

 A po spożyciu kawałka [chleba] wszedł w niego szatan. Jeszu zaś rzekł do niego: «Co chcesz czynić, czyń prędzej!».

Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo.