an
Dzieje Apostolskie 9:37-39
37
Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze.
38
Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch mężów z prośbą: «Przyjdź do nas bez zwłoki!»
39
Piotr poszedł z nimi, a gdy przyszedł, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia.
Dzieje Apostolskie 20:8
Wiele lamp paliło się w górnej sali, gdzie byliśmy zebrani.
Ewangelia wg św. Marka 14:15
On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną5 i gotową. Tam przygotujecie dla nas».
Ewangelia wg św. Łukasza 22:12
On wskaże wam salę dużą, usłaną; tam przygotujecie».
Peter
Dzieje Apostolskie 2:14
Po wstaniu Petro [Piotr] z jedenastoma, podniósł głos jego [swój] i wyraźnie do nich przemówił: Mężczyźni Judejczycy i mieszkający Jeruszalem! Wszyscy to wam wiadome [znajome] będzie włóżcie sobie do uszu [słuchajcie] mowę [wypowiedzi] moją.
Dzieje Apostolskie 2:38
Piotr jednak do nich {powiedział}: skorygujcie [nawróćcie, zmieńcie sposób myślenia], {mówi} i niech się zanurzy [ochrzci] każdy z was w [na] imię Jeszu Pomazańca [Mesjasza, Chrystusa] do [na, dla] odpuszczenia waszych grzechów i otrzymacie [weźmiecie] dar [prezent] Tchnienia [Ducha świętego [wyszczególnionego do czystości].
Dzieje Apostolskie 3:1-10
1
Petros [Piotr] zaś i Joannes [Jan] wstępowali [udawali się] do świątyni o godzinie [czasie] modlitwy, dziewiątej [dziewiątej godziny].
2
I pewien mężczyzna [człowiek] kaleka [niezdolny do chodzenia] od łona [wnętrza] matki swojej był [istniał], noszony [przenoszony], którego umieszczali [stawiali] codziennie przy bramie [drzwiach, wejściu] świątyni, nazywanej [zwanej] Piękną [Ładną], by prosić [żebrać] o jałmużnę [miłosierdzie, pomoc] od tych, którzy wchodzili [przechodzili] do świątyni.
3
Który [ten] widząc [dostrzegając] Piotra i Jana przygotowujących się [gotowych] do wejścia [wkroczenia] do świątyni, prosił [zwracał się] o uzyskanie [otrzymanie] jałmużny [miłosierdzia, pomocy finansowej].
4
Uważnie zaś [intensywnie] Piotr wpatrywał się [zwrócił uwagę] w niego razem [w towarzystwie] z Janem i powiedział [mówi]: Spójrz [zwróć wzrok] na nas.
5
On zaś skupił [koncentrował] na nich, oczekując [spodziewając się] otrzymać [uzyskać] coś od nich.
6
Powiedział zaś Piotr: Srebra i złota nie posiadam, ale co posiadam, to ci udzielam: w nazwaniu [imieniu] Jeszu Pomazańca z Nazaretu wstań [podnieś się] i chodź [idź, spaceruj].
7
I chwyciwszy [złapawszy] go za prawą dłoń podniósł go; zaraz [natychmiast] zaś umocniły się [zostały wzmocnione] podstawy [stawy, pięty] jego i kostki [stawy skokowe],
8
I nagle podskoczył [zerwał się], stanął [postawił się] i chodził [przechadzał się] i wszedł z nimi do świątyni, chodząc [spacerując] i skacząc [podskakując] oraz wychwalając [gloryfikując] Boga.
9
I dostrzegł go wszyscy ludzie [wszyscy] idącego [spacerującego] i wychwalającego [gloryfikującego, wielbiącego] Boga.
10
Rozpoznawali go zaś [natomiast], że to on był [jest] ten siedzący [zwykły siedzieć] na jałmużnę [miłosierdzie] przy Ładnej Bramie [Porcie] świątyni, i napełnieni zostali zdumieniem [zdumienia] i zachwytem [uniesieniem] na widok tego, co się z nim stało [zdarzyło].
Dzieje Apostolskie 4:13
Dostrzegając [zauważając] jednak śmiałość [odwagę] Petru [Piotra] i Joannu [Jana], i uświadamiając sobie [rozpoznając], że są to ludzie niepiśmienni [niewykształceni] i prości [zwyczajni], byli zdumieni; i poznali ich [rozpoznawali ich], że z Jeszu byli [towarzyszyli].
Dzieje Apostolskie 4:19
Zaś Petros [Piotr] i Joanos [Jan] odpowiadając, rzekli do nich: Czy słuszne [sprawiedliwe, poprawne] jest w [przed] Bogiem was słuchać bardziej niż Boga, osądźcie [rozstrzygnijcie],
Dzieje Apostolskie 8:14-25
14
Kiedy Wysłannicy(Apostołowie) w Jeruszalem dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana,
15
którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Tchnienie Święte.
16
Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpiło. Byli jedynie zanurzeni w imię Pana Jeszu.
17
Wtedy więc wkładali Wysłannicy [Apostołowie] na nich ręce, a oni otrzymywali Tchnienie Święte.
18
Kiedy Szymon ujrzał, że Wysłannicy(Apostołowie) przez wkładanie rąk udzielali Tchnienia Świętego, przyniósł im pieniądze.
19
«Dajcie i mnie tę władzę - powiedział - aby każdy, na kogo włożę ręce, otrzymał Tchnienie Święte».
20
«Niech pieniądze twoje przepadną razem z tobą - odpowiedział mu Piotr - gdyż sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze.
21
Nie masz żadnego udziału w tym dziele, bo serce twoje nie jest prawe wobec Boga.
22
Odwróć się więc od swego uchybienia(grzechu) i proś Pana, a może ci odpuści twój zamiar.
23
Bo widzę, że jesteś żółcią gorzką i wiązką nieprawości».
24
A Szymon odpowiedział: «Módlcie się za mną do Pana, aby nie spotkało mnie nic z tego, coście powiedzieli».
25
Kiedy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Pana, udali się w drogę powrotną do Jeruszalem i głosili Dobrą Nowinę w wielu wioskach samarytańskich.
Dzieje Apostolskie 9:32-43
32
Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie.
33
Znalazł tam pewnego człowieka imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku.
34
«Eneaszu - powiedział do niego Piotr - Jeszu Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!» I natychmiast wstał.
35
Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Saronu i nawrócili się do Pana.
36
Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny.
37
Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze.
38
Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch mężów z prośbą: «Przyjdź do nas bez zwłoki!»
39
Piotr poszedł z nimi, a gdy przyszedł, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia.
40
Po usunięciu wszystkich, Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do ciała i rzekł: «Tabito, wstań!» A ona otwarła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła.
41
Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy i ujrzeli ją żywą.
42
Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie i wielu uwierzyło w Pana.
43
[Piotr] zaś jeszcze przez dłuższy czas przebywał w Jafie u niejakiego Szymona, garbarza.
Dzieje Apostolskie 10:9-33
9
Następnego dnia, gdy oni byli w drodze i zbliżali się do miasta, wszedł Piotr na dach, aby się pomodlić. Była mniej więcej szósta godzina.
10
Odczuwał głód i chciał coś zjeść. Kiedy przygotowywano mu posiłek, wpadł w uniesienie.
11
Widzi niebo otwarte i jakiś spuszczający się przedmiot, podobny do wielkiego płótna czterema końcami [początkami] opadającego ku ziemi.
12
Były w nim wszelkie zwierzęta czworonożne, płazy naziemne i ptaki powietrzne.
13
«Zabijaj, Piotrze i jedz!» - odezwał się do niego głos.
14
«O nie, Panie! Bo nigdy nie jadłem nic skażonego i nieczystego» - odpowiedział Piotr.
15
A głos znowu po (raz) drugi do niego: "Co Bóg oczyścił, ty nie zanieczyszczaj [profanuj]".
16
Powtórzyło się to trzy razy i natychmiast wzięto ten przedmiot do nieba.
17
Kiedy Piotr zastanawiał się, co może oznaczać widzenie, które miał, przed bramą stanęli mężowie od Korneliusza, dopytawszy się o dom Szymona.
18
«Czy przebywa tu w gościnie Szymon, zwany Piotrem?» - pytali głośno.
19
Kiedy Piotr rozmyślał jeszcze nad widzeniem, powiedziało do niego Tchnienie: «Poszukuje cię trzech ludzi.
20
Zejdź więc i idź z nimi bez wahania, bo Ja ich posłałem».
21
Piotr zszedł do owych ludzi i powiedział: «Ja jestem tym, którego szukacie. Z jaką sprawą przybyliście?»
22
A oni odpowiedzieli: «Setnik Korneliusz, człowiek sprawiedliwy i bogobojny, o czym zaświadczyć może cała ludność judejska otrzymał polecenie od posłańca(anioła) świętego, aby cię wezwał do swego domu i wysłuchał tego, co mu powiesz».
23
[Piotr] więc zaprosił ich do wnętrza i ugościł. A następnego dnia wyruszył razem z nimi w towarzystwie niektórych braci z Jafy.
24
Nazajutrz wszedł do Cezarei. Korneliusz oczekiwał ich, zwoławszy swych krewnych i najbliższych przyjaciół.
25
A kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do nóg i oddał mu pokłon.
26
Piotr podniósł go ze słowami: «Wstań, ja też jestem człowiekiem».
27
Rozmawiając z nim, wszedł i zastał licznie zgromadzonych.
28
Przemówił więc do nich: «Wiecie, że zabronione jest Judejczykowi przestawać z cudzoziemcem lub przychodzić do niego. Lecz Bóg mi pokazał, że nie wolno żadnego człowieka uważać za skażonego lub nieczystego.
29
Dlatego też wezwany przybyłem bez sprzeciwu. Zapytuję więc: po co mnie sprowadziliście?»
30
Korneliusz odpowiedział: «Cztery dni temu, gdy modliłem się o godzinie dziewiątej w swoim domu, stanął przede mną mąż w lśniącej szacie
31
i rzekł: "Korneliuszu, twoja modlitwa została wysłuchana i Bóg wspomniał na twoje jałmużny.
32
Poślij więc do Jafy i wezwij Szymona, zwanego Piotrem. Jest on gościem w domu Szymona garbarza, nad morzem".
33
Posłałem więc natychmiast do ciebie, a ty dobrze zrobiłeś, żeś przyszedł. Teraz my wszyscy stoimy przed Bogiem, aby wysłuchać wszystkiego, co Pan tobie polecił».
Dzieje Apostolskie 12:2
Ściął mieczem Jakuba, brata Jana,
Dzieje Apostolskie 12:3
a gdy spostrzegł, że to spodobało się Judejczykom, uwięził nadto Piotra. A były to dni Przaśników.
Dzieje Apostolskie 15:7-11
7
Po długiej wymianie zdań przemówił do nich Piotr: «Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Dobrej Nowinyi i uwierzyli.
8
Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Tchnienie Święte tak samo jak nam.
9
Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.
10
Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać.
11
Ale przez łaskę Pana Jeszu wierzymy (w) zbawienie tak samo jak oni.
Ewangelia wg św. Mateusza 4:18-22
18
Gdy [Jeszu] przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.
19
I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi»
20
Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
21
A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakowa, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał.
22
A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
Ewangelia wg św. Mateusza 10:2-4
2
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan,
3
Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz,
4
Szymon Gorliwy i Juda Iskariota, ten, który Go zdradził.
Ewangelia wg św. Marka 3:16-18
16
Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr;
17
dalej Jakowa, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakowa, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu;
18
dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakowa, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego
Ewangelia wg św. Marka 5:37
I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakowa i Jana, brata Jakowa.
Ewangelia wg św. Marka 9:2
Po sześciu dniach Jeszu wziął z sobą Piotra, Jakowa i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich.
Ewangelia wg św. Marka 14:33
Wziął ze sobą Piotra, Jakowa i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę.
Ewangelia wg św. Łukasza 6:13-16
13
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami:
14
Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja;
15
Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy;
16
Judę, syna Jakuba, i Judę Iskariotę, który stał się zdrajcą.
Ewangelia wg św. Jana 1:40-42
40
Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra.
41
Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» - to znaczy: Chrystusa.
42
I przyprowadził go do Jeszu. A Jeszu wejrzawszy na niego rzekł: «Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas» - to znaczy: Piotr.
Ewangelia wg św. Jana 13:23-25
23
Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jeszu miłował - spoczywał na Jego piersi.
24
Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?»
25
Ten oparł się zaraz na piersi Jeszu i rzekł do Niego: «Panie, kto to jest?»
Ewangelia wg św. Jana 18:17
A służąca odźwierna rzekła do Piotra: «Czy może i ty jesteś jednym spośród uczniów tego człowieka?» On odpowiedział: «Nie jestem».
Ewangelia wg św. Jana 18:25-27
25
A Szymon Piotr stał i grzał się [przy ogniu]. Powiedzieli wówczas do niego: «Czy i ty nie jesteś jednym z Jego uczniów?» On zaprzeczył mówiąc: «Nie jestem».
26
Jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, rzekł: «Czyż nie ciebie widziałem razem z Nim w ogrodzie?»
27
Piotr znowu zaprzeczył i natychmiast kogut zapiał.
Ewangelia wg św. Jana 21:15-24
15
A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jeszu do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!»
16
I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje!».
17
Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jeszu: «Paś owce moje!
18
Amen,amen, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz».
19
To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
20
Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jeszu, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: «Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi?»
21
Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jeszu: «Panie, a co z tym będzie?»
22
Odpowiedział mu Jeszu: «Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną!»
23
Wyszło więc wśród braci to słowo, że ten uczeń nie umiera. Jeszu nie powiedział mu, że nie umiera, lecz: A gdybym chciał go pozostawiać, aż przychodzę — co ci do tego?
24
Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.
1 List św. Jana 1:1-5
1
Co było od początku, co słyszeliśmy, co widzieliśmy oczami naszymi, co dostrzegliśmy i ręce nasze dotknęły, o Słowie [nauka, mądrość] Życia
2
a Życie ujawniło [zostało ujawnione] (się) i zobaczyliśmy i zaświadczamy i oznajmiamy [informujemy] wam Życie eonowe [wieczne], które było u Ojca, a ujawniło [zostało uwidocznione] (się) nam.
3
Co widzieliśmy i słyszeliśmy, informujemy wam, abyście i wy wspólnote mieli z nami, a wspólnota zaś nasza z Ojcem i z Synem Jego Jeszu Pomazańcem.
4
A [i, oraz] to piszemy {wam} {my}, aby radość {wasza} {nasza} była pełna.
5
A jest to wieść, którą słyszeliśmy od Niego i głosimy wam, że Bóg światłem jest a ciemności w nim nie ma żadnej.
2 List św. Jana 1:1-13
1
Starszy wybranej pani i dziatkom jej, które ja miłuję w prawdzie, a nie ja tylko, ale i wszyscy, którzy poznali prawdę,
2
Dla prawdy, która zostaje w nas i z nami będzie na wieki.
3
Niech będzie z wami łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i od Pana Jeszu Chrystusa, Syna Ojcowego, w prawdzie i w miłości.
4
Uradowałem się bardzo, żem znalazł niektóre z dziatek twoich chodzące w prawdzie, jakośmy przykazanie wzięli od Ojca.
5
A teraz proszę cię, Pani! nie jako przykazanie nowe pisząc ci, ale któreśmy mieli od początku, abyśmy jedni drugich miłowali.
6
A tać jest miłość, abyśmy chodzili według przykazaó jego. A przykazanie to jest, jakoście słyszeli od początku, abyście w niem chodzili.
7
Gdyż wielu zwodzicieli [oszustów] przyszło [wyszło] na świat, nie wyznających, Jeszu Pomazańca przychodzącego w ciele; ten jest zwodzicielem [oszustem] i podmieńcem pomazańca [antychrystem].
8
Strzeżcie samych siebie, żebyśmy nie stracili tego, koło czegośmy pracowali, ale żebyśmy odpłatę zupełną wzięli.
9
Każdy wyprzedzający {przekraczający} i niepozostający w nauce Pomazańca [Chrystusa], Boga nie ma. Pozostający w nauce Pomazańca ten i Ojca i Syna ma.
10
Jeźli kto przychodzi do was, a tej nauki nie przynosi, nie przyjmujcie go w dom, ani go pozdrawiajcie.
11
Albowiem kto takiego pozdrawia, uczestnikiem jest złych uczynków jego.
12
Mając wam wiele pisać, nie chciałem przez papier i inkaust, ale mam nadzieję, że do was przyjdę i ustnie z wami mówić będę, aby radość nasza była zupełna.
13
Pozdrawiają cię dziatki siostry twojej w Panu wybranej. Amen.
3 List św. Jana 1:1-14
1
Starszy Gajowi miłemu, którego ja miłuję w prawdzie.
2
Najmilszy! najprzód żądam, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrów, tak jako się dobrze powodzi duszy twojej.
3
Albowiem wielcem się uradował, gdy przyszli bracia, i dali świadectwo o twojej prawdzie, jako ty w prawdzie chodzisz.
4
Większej nad tę radości nie mam, jako gdy słyszę, iż dziatki moje chodzą w szczerości.
5
Najmilszy! Wiernie czynisz, cokolwiek czynisz przeciwko braciom i przeciw gościom,
6
Którzy świadectwo wydali o miłości twojej przed zborem; i dobrze uczynisz, jeźli ich odprowadzisz, jako przystoi przed Bogiem.
7
Albowiem dla imienia jego wyszli, nic nie wziąwszy od pogan.
8
My tedy takowych powinniśmy przyjmować, abyśmy byli pomocnikami prawdzie.
9
Pisałem do zboru waszego; ale Dyjotrefes, który chce być przedniejszy między nimi, nie przyjmuje nas.
10
Przeto jeźli przyjdę, przypomnę uczynki jego, które czyni, słowami złemi obmawiając nas, a nie mając dosyć na tem, i sam braci nie przyjmuje, i tym, co by przyjąć chcieli, zabrania i ze zboru ich wyłącza.
11
Najmilszy! nie naśladuj złego, ale dobrego. Kto dobrze czyni, z Boga jest; ale kto źle czyni, nie widział Boga.
12
Demetryjuszowi świadectwo jest dane od wszystkich, i od samej prawdy; lecz i my świadectwo o nim dajemy, a wiecie, iż świadectwo nasze prawdziwe jest.
13
Wielem miał pisać; lecz nie chcę pisać inkaustem i piórem;
14
Bo mam nadzieję, że cię w rychle ujrzę, a tedy ustnie mówić będziemy.
Objawienie św. Jana 1:1-3
1
Objawienie Jeszu Pomazańca, które dał Mu Bóg, ukazując swym sługom, co musi stać (się) niebawem [szybko] i znaki wysławszy przez Posła [anioła] Jego słudze Jego Janowi.
2
Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jeszu Chrystusa jest wszystko, co widział.
3
Błogosławiony(szczęśliwy), który odczytuje, i którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.
Philip
Ewangelia wg św. Jana 1:43-46
43
Nazajutrz [Jeszu] postanowił udać się do Galilei. I spotkał Filipa. Jeszu powiedział do niego: «Pójdź za Mną!».
44
Filip zaś pochodził z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra.
45
Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jeszu, syna Josefa z Nazaretu».
46
Rzekł do niego Natanael: «Czyż może być co dobrego z Nazaretu?» Odpowiedział mu Filip: «Chodź i zobacz!»
Ewangelia wg św. Jana 6:5-7
5
Kiedy więc Jeszu podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą do Niego, rzekł do Filipa: «Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?»
6
A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić.
7
Odpowiedział Mu Filip: «Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać».
Ewangelia wg św. Jana 12:21
Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jeszu».
Ewangelia wg św. Jana 12:22
Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jeszu.
Ewangelia wg św. Jana 14:8
Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».
Ewangelia wg św. Jana 14:9
Odpowiedział mu Jeszu: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?"
Thomas
Ewangelia wg św. Jana 11:16
Na to Tomasz, zwany Didymos, rzekł do współuczniów: «Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć».
Ewangelia wg św. Jana 20:26-29
26
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jeszu przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!»
27
Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!»
28
Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»
29
Powiedział mu Jeszu: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
Ewangelia wg św. Jana 21:2
Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów.
Matthew
Ewangelia wg św. Mateusza 9:9
Odchodząc stamtąd, Jeszu ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» On wstał i poszedł za Nim.
Ewangelia wg św. Marka 2:14
A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!». On wstał i poszedł za Nim.
Ewangelia wg św. Łukasza 5:27-29
27
Potem wyszedł i zobaczył celnika, imieniem Lewi, siedzącego w komorze celnej. Rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
28
On zostawił wszystko, wstał i chodził za Nim.
29
Potem Lewi wyprawił dla Niego wielkie przyjęcie u siebie w domu; a była spora liczba celników oraz innych, którzy zasiadali z nimi do stołu.
James
Dzieje Apostolskie 12:17
Kiedy wreszcie otworzyli, ujrzeli i zdumieli się. On zaś nakazał im ręką milczenie, opowiedział, jak to Pan wyprowadził go z więzienia, i rzekł: «Donieście o tym Jakubowi i braciom!». I udał się gdzie indziej.
Dzieje Apostolskie 15:13
A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: «Posłuchajcie mnie, bracia!
1 List do Koryntian 15:7
Potem jest widziany od Jakóba, potem od wszystkich Apostołów.
List do Galatów 1:19
innego zaś (z) posłańców [apostołów] nie widziałem jeśli nie Jakowa brata Pana.
List do Galatów 2:9
A gdy poznali daną mi łaskę, Jakow i Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mnie i Barnabie prawicę (na znak) wspólnoty, abyśmy (szli) do narodów, a oni do obrzezanych;
List św. Jakuba 1:1
Jakow, sługa Boga i Pana Jeszu Pomazańca, do dwunastu plemion, które są w rozproszeniu: Radujcie się!
Alphaeus
Ewangelia wg św. Marka 2:14
A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!». On wstał i poszedł za Nim.
Ewangelia wg św. Marka 3:18
dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakowa, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego
Simon
Ewangelia wg św. Mateusza 10:4
Szymon Gorliwy i Juda Iskariota, ten, który Go zdradził.
Ewangelia wg św. Marka 3:18
dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakowa, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego
Canaanite
Ewangelia wg św. Łukasza 6:15
Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy;
Judas
Ewangelia wg św. Mateusza 10:3
Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz,
Lebbaeus whose surname was Thaddaeus
Ewangelia wg św. Marka 3:18
dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakowa, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego
Thaddaeus
List św. Judy 1:1
Juda, Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] własność [sługa, niewolnik], brat zaś Jakowa [Jakuba] w Bogu Ojcu umiłowani {uświęceni} i Jeszu Pomazańcu [Chrystusie, Mesjaszu] zachowani [ustrzeżeni] powołanymi.
