he shewed
Dzieje Apostolskie 13:31
 a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jeruszalem, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem. 
Ewangelia wg św. Mateusza 28:9
A oto Jeszu stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. 
Ewangelia wg św. Mateusza 28:16
Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jeszu im polecił.
Ewangelia wg św. Marka 16:10-14
10
Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim, pogrążonym w smutku i płaczącym.
11
Ci jednak słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć.
12
Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli do wsi.
13
Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.
14
W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.
Ewangelia wg św. Łukasza 24:1-53
1
W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. 
2
Kamień od grobu zastały odsunięty. 
3
 A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jeszu. 
4
Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach.
5
Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?
6
Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei: 
7
 "Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie"».
8
Wtedy przypomniały sobie Jego słowa
9
i wróciły od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym. 
10
A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom.
11
Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary. 
12
Jednakże Piotr wybrał się i pobiegł do grobu; schyliwszy się, ujrzał same tylko płótna. I wrócił do siebie, dziwiąc się temu, co się stało. 
13
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jeruszalem. 
14
Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. 
15
 Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, osobiście Jeszu przybliżył się i szedł z nimi. 
16
Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. 
17
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni.
18
A jeden (z nich), któremu na imię Kleofas, odpowiadając, powiedział Mu: Ty sam przebywasz w Jeruszalem, a nie wiesz, co się w nim w tych dniach stało? 
19
Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jeszu Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; 
20
 jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali.
21
A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Iszraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało.
22
 Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu,
23
 a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje.
24
Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli». 
25
Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
26
Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» 
27
I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
28
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. 
29
 Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi.
30
 Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im
31
 Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. 
32
 I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?» 
33
 W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jeruszalem. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi,
34
którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». 
35
Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. 
36
 A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» 
37
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha.
38
 Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? 
39
Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam».
40
Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. 
41
 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?»
42
Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. 
43
 Wziął i jadł wobec nich. 
44
 Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». 
45
 Wówczas otworzył ich umysł [rozum, myśli], (aby) rozumieli Pisma, 
46
i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,
47
 w imię Jego głoszone będzie zmiana sposobu myślenia [nawrócenie] i odpuszczenie (popełnionych) błędów [grzechów] wszystkim narodom, począwszy od Jeruszalem.
48
Wy jesteście świadkami tego.
49
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka». 
50
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich.
51
 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. 
52
Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruszalem
53
gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga.
Ewangelia wg św. Jana 20:1-21
1
A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu.
2
 Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jeszu kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». 
3
 Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu.
4
 Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu.
5
A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
6
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna 
7
oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
8
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
9
Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych. 
10
Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie.
11
Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu
12
 i ujrzała dwóch posłów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jeszu - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. 
13
 I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». 
14
Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jeszu, ale nie wiedziała, że to Jeszu. 
15
Rzekł do niej Jeszu: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę».
16
 Jeszu rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu!
17
 Rzekł jej Jeszu: "Nie dotykaj [zatrzymuj, czepiaj się] Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Przejdź zaś do braci moich i powiedz im: 'Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego'". 
18
Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział». 
19
Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Judejczykami, przyszedł Jeszu, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»
20
A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
21
 A Jeszu znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». 
1 List do Koryntian 15:5-7
5
A iż widziany jest od Kiefasa, potem od onych dwunastu.
6
 Potem (został) ukazany ponad pięciuset braciom na raz, z których większość trwa aż dotąd, niektórzy zaś zasnęli. 
7
Potem jest widziany od Jakóba, potem od wszystkich Apostołów.
1 List św. Jana 1:1
 Co było od początku, co słyszeliśmy, co widzieliśmy oczami naszymi, co dostrzegliśmy i ręce nasze dotknęły, o Słowie [nauka, mądrość] Życia
forty
Księga Powtórzonego Prawa 9:9
Gdym wstąpił na górę, abym wziął tablice kamienne, tablice przymierza, które uczynił Pan z wami, i trwałem na górze czterdzieści dni, i czterdzieści nocy, chleba nie jedząc, ani wody pijąc:
Księga Powtórzonego Prawa 9:18
Potem upadłem przed Panem jako i pierwej, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, chlebam nie jadł, i wodym nie pił dla waszych wszystkich grzechów, któremiście zgrzeszyli, czyniąc złość przed oczyma Paóskiemi, i draźniąc go.
1 Księga Królewska 19:8
A tak wstawszy jadł i pił, a szedł w mocy pokarmu onego czterdzieści dni i czterdzieści nocy, aż do góry Bożej Horeb.
Ewangelia wg św. Mateusza 4:2
A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. 
speaking
Dzieje Apostolskie 28:31
głosząc królestwo Boże i nauczając o Panu Jeszu Pomazańcu zupełnie swobodnie, bez przeszkód.
Księga Daniela 2:44
W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na zawsze, 
Księga Daniela 2:45
Tak jakoś widział, iż z góry odcięty był kamieó, który nie bywał w ręku, a skruszył żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto, przez to Bóg wielki królowi oznajmił, co ma być na potem; i prawdziwy jest ten sen, i wierny wykład jego.
Ewangelia wg św. Mateusza 3:2
 "Zmieńcie sposób rozumowania [nawróćcie się], bo bliskie jest królestwo niebios".
Ewangelia wg św. Mateusza 21:43
Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce. 
Ewangelia wg św. Łukasza 17:20
Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; 
Ewangelia wg św. Łukasza 17:21
 i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam". Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest» 
Ewangelia wg św. Łukasza 24:44-49
44
 Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». 
45
 Wówczas otworzył ich umysł [rozum, myśli], (aby) rozumieli Pisma, 
46
i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,
47
 w imię Jego głoszone będzie zmiana sposobu myślenia [nawrócenie] i odpuszczenie (popełnionych) błędów [grzechów] wszystkim narodom, począwszy od Jeruszalem.
48
Wy jesteście świadkami tego.
49
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka». 
List do Rzymian 14:17
Królestwo Boże to nie jedzenie i picie, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Tchnieniu Świętym. 
List do Kolosan 1:13
Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa Syna swego miłego,
1 List do Tesaloniczan 2:12
I oświadczali się, abyście chodzili godnie Bogu, który was powołał do swego królestwa i do chwały.