1 | Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł: | [ref] |
2 | Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi? | [ref] |
3 | Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę. | [ref] |
4 | Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum. | [ref] |
5 | Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął? | [ref] |
6 | Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamieó jej węgielny? | [ref] |
7 | Gdy wspólnie śpiewały gwiazdy poranne, a weselili się wszyscy synowie Bogowie [bogów]. | [ref] |
8 | Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc? | [ref] |
9 | Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego; | [ref] |
10 | Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego, | [ref] |
11 | I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje. | [ref] |
12 | Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej? | [ref] |
13 | Aby ogarnęła koóczyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni. | [ref] |
14 | Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci. | [ref] |
15 | I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone. | [ref] |
16 | Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się? | [ref] |
17 | Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś? | [ref] |
18 | Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz? | [ref] |
19 | Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje? | [ref] |
20 | Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej. | [ref] |
21 | Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała? | [ref] |
22 | Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli? | [ref] |
23 | Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzieó bitwy i wojny. | [ref] |
24 | Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi? | [ref] |
25 | Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów? | [ref] |
26 | Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka; | [ref] |
27 | Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę. |
28 | Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi? | [ref] |
29 | Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi? | [ref] |
30 | Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza. | [ref] |
31 | Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać? | [ref] |
32 | Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz? | [ref] |
33 | I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi? | [ref] |
34 | Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła? | [ref] |
35 | Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy? | [ref] |
36 | Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość? | [ref] |
37 | Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi? | [ref] |
38 | Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły? |
39 | Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz? | [ref] |
40 | Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich? | [ref] |
41 | Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu? | [ref] |