Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?

Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.

Któż jest ten, pytasz, który zaciemnia radę Bożą nieumiejętnie? Dlatego przyznaję, żem nie zrozumiał; dziwniejsze są te rzeczy, niżbym je mógł pojąć i zrozumieć.

Chcąc być nauczycielami zakonu, nie rozumieją ani tego, co mówią, ani co za pewne twierdzą.