Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.

Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.

Gdy gotował niebiosa, tamem była; gdy rozmierzał okrągłość nad przepaściami;

Kto zmierzył wody garścią swoją, a niebiosa piędzią rozmierzył? a kto proch ziemi miarą zmierzył? kto zważył na wadze góry, a pagórki na szalach?

Ten, który siedzi nad okręgiem ziemi, której obywatele są jako szaraócza; ten, który rozpostarł niebiosa jako cienkie płótno, a rozciągnął je, jako namiot ku mieszkaniu:

 Nie słowa, nie język, nie słychać głosu.

I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

Ale ją pelikan i bąk posiędą, a sowa i kruk mieszkać w niej będą; i rozciągnie po niej sznur spustoszenia, i wagi próżności.

Tedym podniósł oczy swe i ujrzałem, a oto cztery rogi.

I rzekłem do Anioła, który mówił zemną: Cóż to jest? I rzekł do mnie: Teć są rogi, które rozrzuciły Judę i Izraela i Jeruzalem.

 Dla opowiadania dobrej nowiny poza wami, nie według cudzej miary [pręt mierniczy] z tego co gotowe chlubić się będziemy.