Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.

Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.

Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię.

Bodaj go była zaćmiła ciemność i cieó śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cieó śmierci.

Choćbym też chodził w dolinie cienia śmierci, nie będę się bał złego, albowiemeś ty ze mną; laska twoja, i kij twój, te mię cieszą.

Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,

Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.

Tego, który uczynił Baby na niebie i Oriona, który cieó śmierci w poranek odmienia i dzieó w ciemności nocne; który przywołuje wody morskie, a wylewa je na oblicze ziemi, Pan jest imię jego;

Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło.