| 1 | Bądźcież tedy naśladowcami Bożymi, jako dzieci miłe; | [ref] |
| 2 | A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności. | [ref] |
| 3 | A wszeteczeóstwo i wszelka nieczystość albo łakomstwo niechaj nie będzie ani mianowane między wami, jako przystoi na świętych. | [ref] |
| 4 | Także sprośność i błazeóskie mowy, i żarty, które nie przystoją, ale raczej dziękowanie. | [ref] |
| 5 | Bo to wiecie, iż żaden wszetecznik, albo nieczysty, albo łakomca, (który jest bałwochwalcą), nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusowem i Bożem. | [ref] |
| 6 | Niechaj was nikt nie zwodzi próżnemi mowami; albowiem dla tych rzeczy przychodzi gniew Boży na synów upornych; | [ref] |
| 7 | Nie bądźcież tedy uczestnikami ich. | [ref] |
| 8 | Byliście kiedyś ciemnością, teraz zaś jesteście światłem w Panu, zachowujcie się jak dzieci światła. | [ref] |
| 9 | Bo owoc światła jest we wszelkiej prawości i sprawiedliwości, i w prawdzie. | [ref] |
| 10 | Sprawdzajcie co Panu się Podoba. | [ref] |
| 11 | I nie bierzcie udziału w bezowocnych uczynkach ciemności, raczej skarćcie. | [ref] |
| 12 | Bo o tym co robią w ukryciu, wstyd jest nawet mówić. | [ref] |
| 13 | To co godne potępiania jest ujawnione, ponieważ światło wszystko czyni widocznym. | [ref] |
| 14 | Dlatego się mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a oświetli cię Pomazaniec. | [ref] |
| 15 | Patrzajcie tedy, jakobyście ostrożnie chodzili, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. | [ref] |
| 16 | Czas odkupując; bo dni złe są. | [ref] |
| 17 | Przetoż nie bądźcie nierozumnymi, ale zrozumiewającymi, która jest wola Pańska. | [ref] |
| 18 | A nie upijajcie się winem, w którem jest rozpusta; ale bądźcie napełnieni duchem, | [ref] |
| 19 | przemawiajcie do siebie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych tchnienia, śpiewajcie i grajcie Panu w waszych sercach. | [ref] |
| 20 | Dziękujcie Bogu i Ojcu zawsze i za wszystko w imieniu Pana naszego Jeszu Pomazańca. | [ref] |
| 21 | Bądźcie poddani wzajemnie w bojaźni Pomazańca. | [ref] |
| 22 | Żony, bądźcie poddane mężom swoim, jak Panu; | [ref] |
| 23 | Albowiem mąż jest głową żony, jako i Chrystus głową kościoła; a on jest zbawicielem ciała. | [ref] |
| 24 | Jako tedy kościół poddany jest Chrystusowi, tak też żony mężom swoim we wszystkiem. | [ref] |
| 25 | Mężowie! Miłujcie żony, jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał samego siebie za nie, | [ref] |
| 26 | aby go wyodrębnić do czystości, kąpielą wodną w mowie; | [ref] |
| 27 | Aby go sobie wystawił chwalebnym kościołem, nie mającym zmazy albo zmarszczku, albo czego takiego, ale iżby był święty i bez nagany. | [ref] |
| 28 | Tak też powinni mężczyźni miłować swoje partnerki, jak swoje ciała. Kto miłuje swoją partnerkę, samego siebie miłuje. | [ref] |
| 29 | Nikt przecież nie działa przeciw własnemu ciału, ale o nie dba i je żywi, podobnie jak Pomazaniec dba o zgromadzenie powołanych. | [ref] |
| 30 | Przecież jesteśmy członkami Jego ciała. | [ref] |
| 31 | Dla osiągnięcia tej szczególnej jedności opuszcza mężczyzna swoich rodziców i łączy się z partnerką, by w ten sposób stać się jednym ciałem. | [ref] |
| 32 | Trudne to może być do zrozumienia, zwłaszcza w odniesieniu do jedności Pomazańca ze zgromadzeniem powołanych. | [ref] |
| 33 | Jednak idąc za przykładem Pomazańca, każdy z was powinien miłować swoją partnerkę, jak siebie samego, a kobieta powinna czuć wielki respekt przed partnerem. | [ref] |