A o północy Paweł i Sylas modląc się, chwalili Boga pieśniami, tak że je słyszeli więźniowie.

Cóż tedy jest, bracia? Gdy się schodzicie, każdy z was ma psalm, ma naukę, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie; wszystko to niech się dzieje ku zbudowaniu.

Słowo Pomazańca niech zadomowi się w was obficie z wszelką mądrością, nauczając i napominając was przez psalmy, hymny, i pieśni natchnione z wdzięcznością nućcie w sercach waszych Bogu.

Jest kto utrapiony między wami, niechże się modli; jest kto dobrej myśli, niechajże śpiewa.

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.

Zaśpiewali pieśń i poszli na Górę Oliwną.

Śpiewajcież Bogu, śpiewajcie; śpiewajcież królowi naszemu, śpiewajcie.

Albowiem Bóg królem wszystkiej ziemi; śpiewajcież rozumnie.

W Bogu wybawienie moje, i chwała moja skała mocy mojej; nadzieja moja jest w Bogu.

A będę cię chwalił, Panie, Boże mój! ze wszystkiego serca mego, i będę wielbił imię twoje na wieki,

Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.

Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

Oto słudzy moi wykrzykać będą od radości serdecznej, a wy będziecie wołać od boleści serca, i od skruszenia ducha wyć będziecie.

Ten lud szanuje Mnie wargami, lecz ich serce jest ode Mnie daleko.

 Zbliża się czas, a właściwie już nadszedł, kiedy prawdziwi wielbiciele Ojca, będą Go wielbili w tchnieniu i prawdzie, ponieważ takich wielbicieli pragnie znaleźć.  

 Bóg jest Tchnieniem i dlatego wielbić Go można tylko w tchnieniu i w prawdzie.