| 1 | Po upływie czternastu latach ponownie wstąpiłem do Jeruszalem z Barnabą, a także z Tytusem. | [ref] |
| 2 | Zrobiłem to zgodnie z objawieniem by przedstawić im dobrą nowinę, którą głoszę wśród narodów. Spotkałem się na osobności z tymi, których szczególnie poważano, by się nie okazało, że na próżno biegnę lub biegłem. | [ref] |
| 3 | Nawet Tytus, który będąc Grekiem, towarzyszył mi, nie był nakłaniany, by się obrzezać. | [ref] |
| 4 | Osoby udające naszych braci, wkradły się, by z wrogim zamiarem obserwować naszą wolność, którą mamy w Pomazańcu Jeszu, po to by nas później zagarnąć w niewolę, | [ref] |
| 5 | dlatego ani na chwilę nie okazaliśmy im uległości, po to by prawda dobrej nowiny nadal mogła działać pośród was. | [ref] |
| 6 | Jeśli chodzi o tych, którzy się wydawali wyjątkowi, nie robi mi różnicy, jacy byli wcześniej; Bóg nie kieruje się wyglądem człowieka — ci wybitni mężowie nie udzielili mi nic nowego. | [ref] |
| 7 | przeciwnie, gdy się przekonali, że powierzono mi dobrą nowinę dla nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi dla obrzezanych | [ref] |
| 8 | Ponieważ ten, który był skuteczny przez Piotra w posłannictwie między obrzezanymi, skuteczny był i we mnie między narodami. | [ref] |
| 9 | i widząc daną mi łaskę, Jakow, Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, abyśmy szli do narodów, a oni do obrzezanych; | [ref] |
| 10 | mieliśmy tylko pamiętać o ubogich, co też starannie czyniłem. | [ref] |
| 11 | Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. | [ref] |
| 12 | Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się usuwać i trzymać się z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. | [ref] |
| 13 | To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia judejskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę. | [ref] |
| 14 | Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: Jeżeli ty, choć jesteś Judejczykiem, żyjesz według obyczajów przyjętych wśród narodów, a nie wśród Judejczyków, jak możesz zmuszać narody do przyjmowania zwyczajów judejskich? | [ref] |
| 15 | My, którzyśmy z przyrodzenia Żydowie a nie z pogan grzesznicy, | [ref] |
| 16 | Wiedząc, iż nie bywa usprawiedliwiony człowiek z uczynków zakonu, ale przez wiarę w Jeszu Chrystusa, i myśmy w Jeszu Chrystusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków zakonu, przeto że nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu żadne ciało. | [ref] |
| 17 | A jeźli my szukając, abyśmy byli usprawiedliwieni w Chrystusie, znajdujemy się też grzesznikami, tedyć Chrystus jest sługą grzechu? Nie daj tego Boże! | [ref] |
| 18 | Albowiem jeźli to, com zburzył, znowu zasię buduję, przestępcą samego siebie czynię. | [ref] |
| 19 | Bom ja przez zakon zakonowi umarł, abym żył Bogu. | [ref] |
| 20 | Z Chrystusem jestem ukrzyżowany, a żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to że teraz w ciele żyję, w wierze Syna Bożego żyję, który mię umiłował i wydał samego siebie za mię. | [ref] |
| 21 | Nie odrzucam tej łaski Bożej; bo jeźli przez zakon jest sprawiedliwość, tedyć Chrystus próżno umarł. | [ref] |