| 1 | Paweł, Apostoł Jeszu Chrystusa przez wolę Bożą, i Tymoteusz brat,zborowi Bożemu, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są we wszystkiej Achai. | [ref] |
| 2 | Łaska niech będzie wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jeszu Chrystusa. | [ref] |
| 3 | Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jeszu Chrystusa, Ojciec miłosierdzia a Bóg wszelkiej pociechy, | [ref] |
| 4 | Który nas cieszy w każdym ucisku naszym, abyśmy i my cieszyć mogli i tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, tąż pociechą, którą my sami pocieszeni bywamy od Boga. | [ref] |
| 5 | Gdyż jako w nas obfitują utrapienia Chrystusowe, tak przez Chrystusa obfituje i pociecha nasza. | [ref] |
| 6 | Bo choć bywamy uciśnieni, dla waszej to pociechy i zbawienia, które się sprawuje przez znoszenie tegoż utrapienia, które i my cierpimy; choć też pocieszeni bywamy, i to dla waszej pociechy i zbawienia; | [ref] |
| 7 | A nadzieja nasza mocna jest o was, ponieważ wiemy, iż jakoście uczestnikami utrapienia, tak i pociechy. | [ref] |
| 8 | Albowiem nie chcemy, abyście nie mieli wiedzieć, bracia! o ucisku naszym, który nas spotkał w Azyi, iżeśmy nazbyt byli obciążeni i nad możność, tak iżeśmy byli poczęli wątpić i o żywocie. | [ref] |
| 9 | Owszem i sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie ufali sami w sobie, ale w Bogu, który wzbudza umarłych; | [ref] |
| 10 | Który z tak wielkiej śmierci wyrwał nas i jeszcze wyrywa, w którym nadzieję mamy, iż i napotem wyrwie; | [ref] |
| 11 | Zwłaszcza gdy się też i wy pomożecie modlić za nami, aby za ten dar, który przez wiele osób nam jest pokazany, były też od wielu osób dzięki czynione za nas. | [ref] |
| 12 | Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami. | [ref] |
| 13 | Albowiem nic inszego wam nie piszemy, tylko to, co czytacie, albo też poznawacie, a spodziewam się, iż też aż do koóca poznacie, | [ref] |
| 14 | Jakoście też nas poznali po części, żeśmy chlubą waszą, jako i wy naszą w dzieó Pana Jeszu. | [ref] |
| 15 | I z tąć ufnością chciałem był iść do was najpierwej, abyście wtóre dobrodziejstwo odebrali; | [ref] |
| 16 | I przez was iść do Macedonii, i zasię z Macedonii przyjść do was, i od was być odprowadzony do Judzkiej ziemi. | [ref] |
| 17 | O tem tedy myśląc, izalim co lekkomyślnie uczynił? albo to, o czem myślę, izali według ciała myślę, aby było u mnie: Tak tak i Nie nie? | [ref] |
| 18 | Aleć wierny jest Bóg, iż mowa nasza do was nie była: Tak i Nie. | [ref] |
| 19 | Albowiem Syn Boży, Jeszu Chrystus, który między wami przez nas jest opowiadany, to jest, przez mię i przez Sylwana, i przez Tymoteusza, nie był: Tak i Nie; ale Tak w nim było. | [ref] |
| 20 | Bo ile jest obietnic Bożych, w nim są Tak i w nim są Amen, ku chwale Bożej przez nas. | [ref] |
| 21 | Tym zaś, który utwierdził nas wspólnie z wami w Pomazańcu, i który nas namaścił, jest Bóg. | [ref] |
| 22 | Który też opieczętował nas i dał zadatek Tchnienia w serca nasze. | [ref] |
| 23 | Aleć ja Boga przyzywam na świadectwo na duszę moję, iż szanując was, dotądem nie przyszedł do Koryntu; | [ref] |
| 24 | Nie iżbyśmy panowali nad wiarą waszą, ale iż jesteśmy pomocnikami wesela waszego; bo wiarą stoicie. | [ref] |