| 1 | Naśladujcie miłości, starajcie się usilnie o dary duchowne; lecz najwięcej, abyście prorokowali. | [ref] |
| 2 | Albowiem kto mówi językiem obcym, nie ludziom mówi, ale Bogu; bo żaden nie słucha, lecz on duchem mówi tajemnice. | [ref] |
| 3 | Ale kto prorokuje, mówi ludziom zbudowanie i napominanie, i pociechę. | [ref] |
| 4 | Kto językiem obcym mówi, samego siebie buduje; ale kto prorokuje, ten zbór buduje. | [ref] |
| 5 | A chciałbym, abyście wy wszyscy językami mówili, ale abyście raczej prorokowali; albowiem większy jest ten, co prorokuje, niż ten, co językami obcymi mówi, chyba żeby tłumaczył, aby zbór brał zbudowanie. | [ref] |
| 6 | Teraz tedy, bracia! gdybym przyszedł do was, językami obcymi mówiąc, cóż wam pomogę, jeźlibym wam nie mówił albo przez objawienie, albo przez umiejętność, albo przez proroctwo, albo przez naukę? | [ref] |
| 7 | Wszak i rzeczy nieżywe, które dźwięk wydawają jako piszczałka albo cytra, jeźliby różnego dźwięku nie wydawały, jakoż poznane będzie, co na piszczałce, albo co na cytrze grają? | [ref] |
| 8 | Albowiem jeźliby trąba niepewny głos dała, któż się do boju gotować będzie? | [ref] |
| 9 | Także i wy, jeźlibyście językiem nie wydali mowy dobrze zrozumiałej, jakoż będzie zrozumiałe, co się mówi? albowiem będziecie tylko na wiatr mówić. | [ref] |
| 10 | Tak wiele, jako słyszymy, jest różnych głosów na świecie, a nic nie jest bez głosu. |
| 11 | Jeźlibym tedy nie znał mocy głosu, będę temu, który mówi, cudzoziemcem; a ten, co mówi, będzie mi także cudzoziemcem. | [ref] |
| 12 | Także i wy, ponieważ się usilnie staracie o dary duchowne, szukajcież tego, abyście obfitowali ku zbudowaniu zboru. | [ref] |
| 13 | Dlatego kto mówi obcym językiem, niech się modli, aby mógł tłumaczyć. | [ref] |
| 14 | Bo jeźlibym się modlił obcym językiem, modlić się będzie mój duch; ale rozum mój jest bez pożytku. | [ref] |
| 15 | Cóż tedy jest? Będę się modlił duchem, będę się też modlił i wyrozumieniem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i wyrozumieniem. | [ref] |
| 16 | Bo jeźlibyś błogosławił duchem, jakoż ten, który jest z pocztu prostaków, na twoje dziękowanie rzecze Amen, ponieważ nie wie, co mówisz? | [ref] |
| 17 | Bo choć ty wprawdzie dobrze dziękujesz, ale się drugi nie buduje. | [ref] |
| 18 | Dziękuję Bogu mojemu, iż więcej, niż wy wszyscy, językami mówię. | [ref] |
| 19 | A wszakże we zborze wolę pięć słów zrozumiale przemówić, abym i drugich nauczył, niżeli dziesięć tysięcy słów językiem obcym. | [ref] |
| 20 | Bracia! nie bądźcie dziećmi wyrozumieniem, ale bądźcie dziećmi złością, a wyrozumieniem dorosłymi bądźcie. | [ref] |
| 21 | W zakonie napisano: Iż obcemi językami i obcemi wargami mówić będę ludowi temu; a przecię mnie i tak nie usłuchają, mówi Pan. | [ref] |
| 22 | Przetoż języki są za cud, nie tym, którzy wierzą, ale niewiernym; a proroctwo nie niewiernym, ale wierzącym. | [ref] |
| 23 | Jeźliby się tedy wszystek zbór na jedno miejsce zeszedł, a wszyscy by językami obcemi mówili, a weszliby tam prostacy albo niewierni, izali nie rzeką, że szalejecie? | [ref] |
| 24 | Ale jeźliby wszyscy prorokowali, a wszedłby który niewierny albo prostak, od wszystkich przekonany i od wszystkich sądzony bywa. | [ref] |
| 25 | A tak skrytości serca tego bywają objawione, a on upadłszy na oblicze, pokłonili się Bogu, wyznawając, że Bóg jest prawdziwie w was. | [ref] |
| 26 | Cóż tedy jest, bracia? Gdy się schodzicie, każdy z was ma psalm, ma naukę, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie; wszystko to niech się dzieje ku zbudowaniu. | [ref] |
| 27 | Jeźli kto językiem mówi, niech to będzie po dwóch albo najwięcej po trzech, i to na przemiany, a jeden niech tłumaczy. |
| 28 | A jeźliby tłumacza nie było niechże we zborze milczy ten, który obcym językiem mówi, a niech mówi sobie i Bogu. |
| 29 | Prorocy niech mówią dwaj lub trzej, a inni niech rozsądzają; | [ref] |
| 30 | jeśli zaś kolejnemu siedzącemu zostało dane objawienie, wcześniejszy (z mówiących) niech zamilknie. | [ref] |
| 31 | Możecie bowiem pojedynczo wszyscy prorokować, aby wszyscy mogli się uczyć i wszyscy doznawać zachęty. | [ref] |
| 32 | I duchy proroków są poddane prorokom. | [ref] |
| 33 | Bóg bowiem nie jest (Bogiem) zamieszania, lecz spokoju, jak we wszystkich zgromadzeniach świętych. | [ref] |
| 34 | Niewiasty wasze niech milczą we zborach; albowiem nie pozwolono im, aby mówiły, ale aby poddanemi były, jako i zakon mówi. | [ref] |
| 35 | A jeźli się czego nauczyć chcą, niechże w domu mężów swoich pytają, ponieważ sromota niewiastom we zborze mówić. | [ref] |
| 36 | Izali od was słowo Boże wyszło? Izali tylko do was samych przyszło? | [ref] |
| 37 | Izali kto zda się być prorokiem albo duchownym, niech uzna, iż te rzeczy, które wam piszę, są Paóskiem rozkazaniem. | [ref] |
| 38 | A jeźli kto nie wie, niechajże nie wie. | [ref] |
| 39 | A tak, bracia! starajcie się usilnie o to, abyście prorokowali, a językami obcemi mówić nie zabraniajcie. | [ref] |
| 40 | Wszystko się niech dzieje przystojnie i porządnie. | [ref] |