| 1 | W dniu pięćdziesiątym byli wszyscy razem w tym samym miejscu. | [ref] |
| 2 | Nagle z nieba pojawił się dźwięk, jakby gwałtowny podmuch i wypełnił cały dom, w którym przebywali. | [ref] |
| 3 | I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia, który usiadł na każdym z nich. | [ref] |
| 4 | I wszyscy zostali napełnieni Tchnieniem świętym i zaczęli mówić różnymi językami, tak jak Tchnienie dało im mówić. | [ref] |
| 5 | Byli w Jeruszalem mieszkający Judejczycy, pobożni mężczyźni pochodzący z różnych stron świata. | [ref] |
| 6 | Kiedy więc powstał ten dźwięk, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. | [ref] |
| 7 | Zdziwieni i zaskoczeni mówili: „Czyż ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?” | [ref] |
| 8 | "Jak to więc jest, że każdy z nas słyszy ich mówiących w naszym własnym dialekcie, w którym zostaliśmy wychowani?" |
| 9 | Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kapadocji, Pontu i Azji, | [ref] |
| 10 | Frygii i Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą koło Syreny, i przybysze z Rzymu, | [ref] |
| 11 | Kreteńczycy i Arabowie — słyszymy mówiących ich naszymi językami wielkie rzeczy od Boga. | [ref] |
| 12 | Wszyscy byli zdumieni i zaniepokojeni, jeden mówił do drugiego, co to może być. | [ref] |
| 13 | Inni, szydząc, mówili: "Są napełnieni młodym winem." | [ref] |
| 14 | Po wstaniu Piotr z jedenastoma podniósł swój głos i przemówił do nich wyraźnie: "Mężczyźni Judejczycy oraz wszyscy mieszkający w Jeruszalem! Niech to będzie wam znane: wsłuchajcie się w moje słowa." | [ref] |
| 15 | Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia, | [ref] |
| 16 | ale to jest spełnienie się proroctwa przepowiedzianego przez Joela: | [ref] |
| 17 | W ostatnich dniach — mówi Bóg — wyleję Tchnienie moje na wszelkie ciało i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy sny. | [ref] |
| 18 | Nawet na moich niewolników i niewolnice w tych dniach wyleję moje Tchnienie, i będą prorokować. | [ref] |
| 19 | I sprawię, że niezwykłe zjawiska objawią się na niebie powyżej, a znaki na ziemi poniżej: krew, ogień i kłęby dymu. | [ref] |
| 20 | Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie wielki i pełen blasku dzień Pański. | [ref] |
| 21 | I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. | [ref] |
| 22 | Mężowie Iszraelici, posłuchajcie tego, co głoszę: Jeszu z Nazaretu, mężczyzna potwierdzony przez Boga wśród was przez mocne dzieła, nadzwyczajne zjawiska i znaki, które Bóg dokonał za jego pośrednictwem u was, o czym sami dobrze wiecie. | [ref] |
| 23 | Tego mężczyznę, którego zgodnie z ustaloną wolą i przepowiednią Boga wydaliście w ręce bezbożnych i przybijając do krzyża, zabiliście Go. | [ref] |
| 24 | Którego Bóg wzbudził, uwolniwszy Go od męki śmierci, gdyż nie było możliwe, żeby śmierć Go zatrzymała. | [ref] |
| 25 | Ponieważ Dawid powiedział o Nim: "Zawsze miałem Pana przed oczyma, gdyż znajduje się po mojej prawej stronie, żebym się nie zachwiał". | [ref] |
| 26 | Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało zamieszka w nadziei, | [ref] |
| 27 | że nie zostawisz duszy mojej w Hadesie ani nie dasz Swojemu uznanemu słudze ulec rozpadowi. | [ref] |
| 28 | "Pokazałeś mi ścieżki życia. Uczynisz mnie szczęśliwym, gdy stanę przed Tobą". | [ref] |
| 29 | Mężczyźni, bracia, pozwólcie mi otwarcie mówić o przodku Dauidzie, że i umarł, i został pochowany, i jego grób jest wśród nas do dziś. | [ref] |
| 30 | Był prorokiem i wiedział, że Bóg uroczyście przysiągł mu, iż potomek z jego rodu zasiądzie na jego tronie. | [ref] |
| 31 | Przewidując to, mówił o zmartwychwstaniu Pomazańca, że nie zostanie porzucony w Hadesie, ani Jego ciało nie dozna rozkładu. | [ref] |
| 32 | Tego Jeszu wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami. | [ref] |
| 33 | Po wyniesieniu na prawicę Boga i otrzymaniu od Ojca obietnicy Tchnienia świętego, wylał to, co teraz widzicie i słyszycie. | [ref] |
| 34 | Ponieważ to nie Dauid wstąpił do nieba, lecz on sam mówi: "Powiedział Pan mojemu Panu: Zajmij miejsce po mojej prawej stronie, | [ref] |
| 35 | do czasu, kiedy uczynię z Twoich przeciwników podnóżek dla Twoich stóp. | [ref] |
| 36 | Niech więc cały dom Iszraela dowie się, że z całą pewnością Bóg uczynił Go Panem i Mesjaszem – tego Jeszu, którego wy przybiliście. | [ref] |
| 37 | Po usłyszeniu tego skruszyło się ich serce i spytali Piotra oraz pozostałych posłańców: "Bracia, radźcie, co mamy robić?" | [ref] |
| 38 | Piotr im odpowiedział: Skorygujcie się i niech każdy z was zanurzy się w imię Jeszu Pomazańca dla odpuszczenia waszych uchybień, a otrzymacie dar Tchnienia świętego. | [ref] |
| 39 | Ponieważ obietnica jest dla was, dla waszych dzieci, dla wszystkich będących daleko, jak również dla każdego, kogo powoła Pan, Bóg nasz. | [ref] |
| 40 | Wieloma innymi słowami, ze szczerym zaangażowaniem, świadczył im i zachęcał, mówiąc: "Pozwólcie się uratować od tego wykolejonego pokolenia." | [ref] |
| 41 | Ci zaś, którzy przyjęli jego naukę, zostali zanurzeni, i tego dnia dołączyło do nich około trzech tysięcy osób. | [ref] |
| 42 | Wytrwale przestrzegali nauczania Posłańców i byli zjednoczeni podczas łamania chleba i podczas modlitw. | [ref] |
| 43 | Wszyscy czuli wielki respekt, gdyż za sprawą Posłańców działo się wiele niesamowitości i nadzwyczajnych zjawisk. | [ref] |
| 44 | Wszyscy wierzący przebywali razem i mieli wszystko wspólne | [ref] |
| 45 | Sprzedawali też swoje majątki, swoją własność, a pozyskane fundusze dzielili między potrzebujących. | [ref] |
| 46 | Codziennie trwali w jedności, zarówno w świątyni, jak i po domach, gdzie, dzieląc chleb, spożywali pokarm z radością i szczerością serca, | [ref] |
| 47 | wielbiąc Boga i ciesząc się przychylnością wszystkich ludzi. A Pan codziennie dołączał do nich tych, którzy dostępowali zbawienia. | [ref] |