Subskrybuj

Dzieje Apostolskie rozdział 3

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Piotr i Jan wstąpili do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej.[ref]
2Właśnie wnoszono pewnego mężczyznę, który nie chodził od urodzenia. Codziennie umieszczano go przy bramie wejściowej do świątyni, zwanej Piękną, aby prosił o wsparcie finansowe tych, którzy wchodzili do świątyni.[ref]
3Ten, widząc Piotra i Jana przygotowujących się, by wejść do świątyni, poprosił ich o pomoc finansową.
4Piotr i Jan, przyglądając mu się uważnie, powiedzieli: "Przyjrzyj się nam".[ref]
5On skupił na nich uwagę, oczekując, że coś od nich otrzyma.
6Piotr powiedział: Srebra i złota nie mam, ale co mam, to tobie daję: w imieniu Jeszu Pomazańca z Nazaretu WSTAŃ i CHODŹ.[ref]
7I uchwyciwszy go za prawą rękę, podniósł go. Natychmiast wzmocniły się stopy jego i kostki,[ref]
8Nagle zerwał się, stanął na nogi i zaczął chodzić. Wszedł też z nimi do świątyni, chodząc i podskakując, wychwalał Boga.[ref]
9Wszyscy ludzie widzieli go chodzącego i wielbiącego Boga.[ref]
10Rozpoznali w nim tego człowieka, który siadał przy Pięknej Bramie świątyni, by prosić o wsparcie finansowe, i ogarnęło ich zdumienie oraz zachwyt z powodu tego, co go spotkało.[ref]
11On trzymał się Piotra i Jana, a cały tłum zdumionych ludzi zbiegł się do przedsionka zwanego Salomonowym.[ref]
12Widząc to, Piotr odezwał się do ludu: Mężczyźni Iszraelici, czemu się dziwicie temu, albo na nas czemu patrzycie, jakbyśmy własną mocą albo pobożnością sprawili, że on chodzi?[ref]
13Bóg Awrahama i Iszaaka i Jakowa, Bóg przodków naszych, uwielbił Swojego Chłopca usługującego Jeszu, którego wyście wydali i zaparliście się przed obliczem Piłata, gdy ten był zdecydowany uwolnić Go.[ref]
14Wy zaś wyparliście się świętego i sprawiedliwego, i poprosiliście, aby wam wypuszczono mordercę,[ref]
15Naczelnego organizatora życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, a my jesteśmy tego świadkami.[ref]
16Dzięki wierze w Jego imię, tego człowieka, którego widzicie i znacie, imię to wzmocniło, przywracając mu pełną sprawności, czego wy wszyscy świadkami jesteście.[ref]
17Teraz jednak, bracia, wiem, że działaliście w nieświadomości, podobnie jak wasi przywódcy.[ref]
18Bóg sprawił, że się spełniło to, co prorocy wcześniej przepowiedzieli o cierpieniu Chrystusa.[ref]
19Skorygujcie się więc i nawróćcie, by wasze uchybienia zostały wymazane.[ref]
20Aby nadeszły czasy orzeźwiającego oddechu od Pana i aby posłał wam Pomazańca Jeszu, którego dla was przeznaczył,[ref]
21którego niebo musi przyjąć aż do czasu przywrócenia wszystkiego, co od dawna Bóg wypowiedział przez usta swoich świętych proroków.[ref]
22Mojżesz powiedział przecież: "Proroka podobnego do mnie wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci; jego słuchać będziecie we wszystkim, cokolwiek do was powie."[ref]
23A każda dusza, która nie posłucha tego proroka, będzie całkowicie unicestwiona z spośród ludzi.[ref]
24I wszyscy prorocy, począwszy od Samuela i ci, którzy po nim następowali, również przepowiedzieli te czasy.[ref]
25Wy jesteście dziećmi proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi. [ref]
26Wam przede wszystkim, Bóg wzbudził swojego Chłopca usługującego i posłał Go, aby was błogosławił, kiedy każdy z was odwraca się od swoich niegodziwości.[ref]