Mężczyźni, bracia, musiało się wypełnić Pismo, w którym Tchnienie święte przemówiło przez usta Dauida na temat Judy, który stał się przewodnikiem tych, co pojmali Jeszu.

Duch Paóski mówił przez mię, a słowa jego przechodziły przez język mój.

A gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie los, 

Skoro sam Dawid pod wpływem świętego Tchnienia powiedział: Pan rzekła mojemu Panu: Usiądź po mojej prawej stronie, aż położę twoich nieprzyjaciół pod twoje stopy?

I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.

Przetoż jako mówi Duch Święty: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli,

Zasię naznacza dzieó niektóry: Dziś, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie (jako powiedziano): Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcież serc waszych.

 Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Tchnieniem świętym mówili Boga święci ludzie.

Ode dnia, któregom postanowił sędzie nad ludem moim Izraelskim; i dam ci odpocznienie ode wszystkich nieprzyjaciół twoich. Przetoż opowiadać Pan, że on sam tobie dom zbuduje.

On zbuduje dom imieniowi memu, a Ja utwierdzę stolicę królestwa jego aż na wieki.

Lecz miłosierdzie moje nie będzie odjęte od niego, jakom je odjął od Saula, któregom odrzucił przed twarzą twoją.

A gdy się wypełnią dni twoje, abyś szedł za ojcami twoimi, wzbudzę nasienie twoje po tobie, które będzie z synów twoich, i umocnię królestwo jego.

Ja mu będę za ojca a on mi będzie za syna, a miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jakom je odjął od tego, który był przed tobą;

Według tych wszystkich słów i według wszystkiego widzenia tego, tak mówił Natan do Dawida.

Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:

Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,

Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.

Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.

Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.

Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.

On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,

Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.

Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;

Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.

Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.

A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słoóce przedemną;

Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.

Lud twój będzie dobrowolny w dzieó zwycięstwa twego, w ozdobie świętobliwości, a rozrodzi się płód twój z żywota jako rosa na świtaniu.

Pan po prawicy twojej potrze królów w dzieó gniewu swego.

Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazaócowi memu.

O Synu swoim, który się narodził z nasienia Dawidowego według ciała;

Pamiętaj, iż Jeszu Chrystus powstał z martwych, który jest z nasienia Dawidowego, według Ewangielii mojej,

Albowiem ten Melchisedek był król Salem, kapłan Boga najwyższego, który zaszedł drogę Abrahamowi, gdy się wracał od porażki królów i błogosławił mu.

Któremu i dziesięciny ze wszystkiego udzielił Abraham; który najprzód wykłada się król sprawiedliwości, potem też król Salem, co jest król pokoju.

Boć się oni bez przysięgi kapłanami stawali, a ten z przysięgą przez tego, który rzekł do niego: Przysiągł Pan, a nie będzie tego żałował: Tyś jest kapłanem na wieki według porządku Melchisedekowego,

Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;

Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.

Będą się bać ciebie, póki słoóce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.

Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.

Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.

I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.

Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.

I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzieó błogosławić mu będą.

Imię jego będzie na wieki; pokąd słoóce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.

I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.

Więc wam Pan sam da znak. Oto panna pocznie i porodzi syna, a nazwie imię jego Immanuel. 

A ku rozmnożeniu tego paóstwa i pokoju, któremu koóca nie będzie, usiądzie na stolicy Dawidowej, i na królestwie jego, aż je postanowi i utwierdzi w sądzie i w sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Uczyni to zawisna miłość Pana zastępów.

Posłał Pan słowo do Jakóba, a upadło w Izraelu.

Oto idą dni, mówi Pan, których wzbudzę Dawidowi latorośl sprawiedliwą, i będzie królował król, a poszczęści mu się; sąd zaiste i sprawiedliwość będzie czynił na ziemi.

Za dni jego Juda zbawiony będzie, a Izrael bezpiecznie mieszkać będzie; a toć jest imię jego, którem go zwać będą: Pan sprawiedliwość nasza.

Oto dni idą, mówi Pan, w których utwierdzę to słowo dobre, którem był wyrzekł o domu Izraelskim i o domu Judzkim.

W one dni w onym czasie uczynię to, iż wyrośnie Dawidowi latorośl sprawiedliwa, która czynić będzie sąd i sprawiedliwość na ziemi.

Dnia onego wystawię upadły przybytek Dawidowy, a zagrodzę rozerwanie jego, i obaliny jego naprawię, a pobuduję go, jako za dni dawnych;

Aby posiedli ostatki Edomczyków i wszystkie narody nad którymi wzywano imienia mojego, mówi Pan, który to czyni.

Przetoż choć ich wyda w rozproszenie aż do czasu, któregoby rodząca porodziła, wszakże ostatek braci jego nawrócą się z synami Izraelskimi.

Zobaczysz, że poczniesz w łonie, urodzisz syna i nadasz Mu imię Jeszu.

Przejmie władzę nad domem Jakowa na eony, a Jego władza nie będzie miała końca.

Poseł przemówił do nich: Przestańcie się bać, bo przynoszę wam dobrą nowinę, powód do wielkiej radości, która będzie udziałem wszystkich ludzi.

ponieważ dziś urodził się wam w mieście Dawidowym Zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan.

Odpowiedział Jeszu: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby królestwo moje z tego świata było, wżdyć by mię słudzy moi bronili, abym nie był wydany Żydom; lecz teraz królestwo moje nie jest stąd.

 Spytał Piłat: "Czy jesteś królem?" Odpowiedział Jeszu: "Ty mnie tak nazywasz. Ja po to się urodziłem i przyszedłem na ten świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mnie.

I zasię Izajasz mówi: Będzie korzeó Jessego, a który powstanie, aby panował nad pogany, w nim poganie nadzieję pokładać będą.

Ci z Barankiem walczyć będą, i Baranek ich zwycięży, bo jest Panem panów i królem królów, i którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni.

 A ma na płaszczu [szacie] i na biodrze swoim imię wypisane: Władca władców i Pan panów.