| 1 | Po paru dniach wrócił do Kafarnaum. Rozeszła się wieść, że jest w domu. | [ref] |
| 2 | Wówczas zgromadziło się tak wielu ludzi, że miejsca nie było nawet przy drzwiach. A On zaczął ich nauczać. | [ref] |
| 3 | I oto przyszli do Niego ze sparaliżowanym. Niosło go czterech. | [ref] |
| 4 | Z powodu tłumu nie mogli dojść do Niego, zdjęli więc dach nad miejscem, gdzie był, i po zrobieniu otworu spuścili posłanie, na którym leżał sparaliżowany. | [ref] |
| 5 | Jeszu widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Dziecko, przebaczone są twoje uchybienia. | [ref] |
| 6 | Było tam też kilku znawców Pism. Siedzieli oni i zastanawiali się w swoich sercach: | [ref] |
| 7 | Dlaczego On bluźni? Kto może przebaczać grzechy, jeśli nie sam Bóg? | [ref] |
| 8 | Jeszu od razu w swoim tchnieniu zorientował się, co oni myśleli, więc spytał ich: Dlaczego tak myślicie w sercach waszych? | [ref] |
| 9 | Cóż łatwiejszego jest, powiedzieć sparaliżowanemu: Odpuszczone są Twoje uchybienia, czy: Wstań i weź łoże swoje i chodź? | [ref] |
| 10 | Żebyście się upewnili, że Syn człowieczy ma upoważnienie przebaczać uchybienia na ziemi — powiedział do sparaliżowanego — | [ref] |
| 11 | Tobie mówię: Wstań, zabierz swoje posłanie i idź do domu. | [ref] |
| 12 | Wstał, wziął posłanie i wyszedł, a wszyscy, widząc to, dziwili się i chwalili Boga, mówiąc: Nigdy czegoś takiego nie widzieliśmy. | [ref] |
| 13 | Jeszu ponownie udał się nad jezioro, wówczas tłum zaczął gromadzić się wokół Niego, a On ich nauczał. | [ref] |
| 14 | Gdy przechodził, zobaczył Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego przy punkcie celnym. Powiedział do niego: Chodź za Mną. A on wstał i poszedł za Nim. | [ref] |
| 15 | W pewnym momencie, gdy spoczywał przy stole w jego domu, także wielu celników i osób uchybiających spoczywało wraz z Jeszu i Jego uczniami, ponieważ zaczęli za Nim chodzić. | [ref] |
| 16 | Wówczas znawcy Pisma spośród faryzeuszów widząc, że jada z takimi ludźmi, zaczęli podpytywać Jego uczniów: Dlaczego je z celnikami i uchybiającymi? | [ref] |
| 17 | Jeszu słysząc to, powiedział im: Nie potrzebują silni uzdrowiciela, lecz ci, co się źle mają; nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, lecz uchybiających {do skorygowania}. | [ref] |
| 18 | Uczniowie Jana i faryzeusze właśnie pościli. Przyszli więc i zapytali Go: Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie robią tego? | [ref] |
| 19 | Jeszu im odpowiedział: Czy możliwe jest, żeby uczestnicy wesela pościli, gdy jest z nimi pan młody? Dopóki mają z sobą pana młodego, nie mogą pościć. | [ref] |
| 20 | Przyjdą jednak dni, gdy pan młody zostanie im zabrany. Wówczas, w tym czasie, będą pościć. | [ref] |
| 21 | Nikt nie przyszywa łaty z nowego sukna do starego płaszcza, ponieważ nowa łata naciąga stare płótno i rozdarcie staje się większe. | [ref] |
| 22 | Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, ponieważ młode wino rozrywa stare bukłaki, i traci się zarówno wino, jak i bukłaki. Młode wino trzeba wlewać do nowych bukłaków. | [ref] |
| 23 | Zdarzył się przypadek, że gdy Jeszu szedł w dzień odpoczynku przez pole ze zbożem, Jego uczniowie zerwali kilka kłosów. | [ref] |
| 24 | Wówczas faryzeusze zwrócili Mu uwagę: Spójrz! Dlaczego w dniu odpoczywania robią to, czego nie wolno? | [ref] |
| 25 | Odpowiedział im: Czy nigdy nie czytaliście, co zrobił Dawid, gdy był w potrzebie i był głodny, on i ci, którzy byli z nim? | [ref] |
| 26 | Jak wszedł do domu Boga, gdy arcykapłanem był Abiatar i jadł chleby ofiarne, które mogli jeść tylko kapłani, i dał również tym, którzy byli z nim? | [ref] |
| 27 | Powiedział im też: Dzień odpoczynku został ustanowiony dla ludzi, a nie ludzie dla dnia odpoczynku. | [ref] |
| 28 | Tak, więc Syn człowieczy jest Panem dnia odpoczywania. | [ref] |