1 | Zabiegajcie (o) miłość. Pożądajcie zaś tego (co z) tchnienia, najbardziej byście prorokowali. | [ref] |
2 | Bo kto mówi językiem (obcym), nie ludziom mówi, ale Bogu; bo nikt nie rozumie [słucha], lecz on tchnieniem [duchem] mówi tajemnice. | [ref] |
3 | Ale kto prorokuje, mówi ludziom zbudowanie i napominanie, i pociechę. | [ref] |
4 | Kto językiem obcym mówi, samego siebie buduje; ale kto prorokuje, ten zgromadzenie buduje. | [ref] |
5 | A chciałbym, abyście wy wszyscy językami mówili, ale abyście raczej prorokowali; albowiem większy jest ten, co prorokuje, niż ten, co językami obcymi mówi, chyba żeby tłumaczył, aby zgromadzenie się budowało. | [ref] |
6 | Teraz tedy, bracia! gdybym przyszedł do was, językami obcymi mówiąc, cóż wam pomogę, jeślibym wam nie mówił albo przez objawienie, albo przez umiejętność, albo przez proroctwo, albo przez naukę? | [ref] |
7 | Wszak i rzeczy nieżywe, które dźwięk wydają jako piszczałka albo cytra, jeśliby różnego dźwięku nie wydawały, jak rozpoznane będzie, co na piszczałce, albo co na cytrze grają? | [ref] |
8 | Albowiem jeśliby trąba niepewny głos dała, któż się do boju gotować będzie? | [ref] |
9 | Tak i wy, jeślibyście językiem nie wydali mowy dobrze zrozumiałej, jak będzie rozumieli, co się mówi? Ponieważ będziecie tylko na wiatr mówić. | [ref] |
10 | Na świecie jest dużo różnych dźwięków a żaden (nie) jest niemy. |
11 | Gdybym więc nie poznał znaczenia [mocy] dźwięku, byłbym dla tego, który mówi cudzoziemcem [barbarzyńcą], a ten, który mówi, byłby cudzoziemcem [barbarzyńcą] dla mnie. | [ref] |
12 | Tak i wy, skoro gorliwcami jesteście duchów [tchnienia], dla zbudowania zgromadzenia pragnijcie obfitować. | [ref] |
13 | Dlatego mówiący (obcym) językiem, niech się modli, aby (mógł) tłumaczyć. | [ref] |
14 | Jeśli bowiem modlę się językiem, moje tchnienie się modli, natomiast mój rozum jest nieproduktywny [bezowocny]. | [ref] |
15 | Co zatem jest? (Będę się) modlił tchnieniem, (będę się) modlił także i rozumem; śpiewał tchnieniem, śpiewał też i rozumem. | [ref] |
16 | Wszak jeślibyś błogosławił w tchnieniu, to jak obecny tam niezaznajomiony powie "Amen" na twoje dziękczynienie, skoro nie rozumie, co mówisz? | [ref] |
17 | Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale drugi się nie buduje. | [ref] |
18 | Dziękuję Bogu, że ja więcej od was wszystkich mówię językami, | [ref] |
19 | ale w zgromadzeniu wolę powiedzieć pięć słów zrozumiale, aby i innych pouczyć, niż dziesięć tysięcy słów w (obcym) języku. | [ref] |
20 | Bracia, nie bądźcie dziećmi w myśleniu, ale w złem bądźcie jak niemowlęta. W myśleniu zaś stawajcie się dojrzali. | [ref] |
21 | W nakazach [prawie] jest napisane: Przez ludzi obcego języka i obcych warg przemówię do tego ludu, ale i tak Mnie nie usłuchają, mówi Pan. | [ref] |
22 | Języki zatem są na znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących, a proroctwo nie dla niewierzących, ale dla wierzących. | [ref] |
23 | Gdyby się więc zeszło całe zgromadzenie na jednym miejscu i wszyscy mówiliby (obcymi) językami, a weszliby (ludzie) niezaznajomieni albo niewierzący, czy nie powiedzą, że szalejecie? | [ref] |
24 | Jeśli natomiast wszyscy prorokują, a wejdzie jakiś niewierzący albo niezaznajomiony, to przez wszystkich jest badany, przez wszystkich rozsądzany, | [ref] |
25 | {I tak,} tajniki jego serca są ujawniane, upadłszy na twarz, odda cześć Bogu mówiąc: Bóg naprawdę jest pośród was. | [ref] |
26 | Co więc, bracia? Gdy się schodzicie, każdy z was ma pieśń (lub) ma naukę, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie — wszystko niech się dzieje dla zbudowania. | [ref] |
27 | Jeśli ktoś mówi językiem, niech (to czyni) dwóch lub najwyżej trzech, i z osobna, a jeden niech tłumaczy; |
28 | jeśli natomiast nie ma tłumacza, niech w zgromadzeniu zamilknie, niech mówi sobie i Bogu. |
29 | Prorocy niech mówią dwaj lub trzej, a inni niech rozsądzają; | [ref] |
30 | jeśli zaś kolejnemu siedzącemu zostało dane objawienie, wcześniejszy (z mówiących) niech zamilknie. | [ref] |
31 | Możecie bowiem pojedynczo wszyscy prorokować, aby wszyscy mogli się uczyć i wszyscy doznawać zachęty. | [ref] |
32 | A duchy proroków są poddane prorokom. | [ref] |
33 | Bóg bowiem nie jest (Bogiem) zamieszania, lecz pokoju, jak we wszystkich zgromadzeniach świętych. | [ref] |
34 | Kobiety [żony] {wasze} niech w zgromadzeniach milczą, gdyż nie pozwala się im mówić; lecz niech będą poddane, jak i prawo [postanowienie] mówi. | [ref] |
35 | Jeśli natomiast chcą się czegoś nauczyć, niech pytają w domu swoich własnych mężów; gdyż w zgromadzeniach nie przystoi kobiecie [żonie] mówić. | [ref] |
36 | Czy od was Słowo Boga wyszło lub do was jedynych dotarło? | [ref] |
37 | Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem albo (pod) tchnieniem, niech uznaje, że to, co wam piszę, to nakazy Pana. | [ref] |
38 | Jeśli zaś ktoś (tego) nie uznaje, niech nie jest uznany. | [ref] |
39 | Tak więc, bracia {moi}, gorąco pragnijcie prorokować a językami mówić nie zabraniajcie. | [ref] |
40 | Wszystko niech się dzieje godnie i z porządkiem. | [ref] |