| 1 | W tym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności. | [ref] |
| 2 | Pierwszy ten spis odbył się, gdy namiestnikiem Syrii był Kwiryniusz. | [ref] |
| 3 | Wybierali się więc wszyscy, aby poddać się spisowi, każdy w swoim mieście. |
| 4 | Także Josef wybrał się z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, | [ref] |
| 5 | żeby go spisano z Mariam, poślubioną mu, a która była brzemienna. | [ref] |
| 6 | Kiedy tam przebywali, nadszedł czas porodu. | [ref] |
| 7 | Urodziła swojego pierwszego syna i owinęła go pieluszkami. Położyła go w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca na kwaterze. | [ref] |
| 8 | W tej okolicy pasterze w polu trzymali straż nocną nad swoim stadem. | [ref] |
| 9 | A oto Poseł Pana stanął przy nich i chwała Pana oświetliła ich. Ogarnęło ich przerażenie. | [ref] |
| 10 | I rzekł do nich Poseł: Nie bójcie się; bo głoszę wam radość wielką, która jest dla wszystkich ludzi: | [ref] |
| 11 | że dzisiaj urodził się wam w mieście Dawida zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan. | [ref] |
| 12 | A to wam będzie za znak: znajdziecie niemowlątko uwinione w pieluszki, leżące w żłobie. | [ref] |
| 13 | I nagle przyłączyło się do posła mnóstwo zastępów niebiańskich, które wielbiły Boga słowami: | [ref] |
| 14 | «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania». | [ref] |
| 15 | Gdy posłowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». | [ref] |
| 16 | Udali się też z pośpiechem i znaleźli Mariam, Josefa i Niemowlę, leżące w żłobie. | [ref] |
| 17 | Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. | [ref] |
| 18 | A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. | [ref] |
| 19 | Lecz Mariam zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. | [ref] |
| 20 | A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. | [ref] |
| 21 | A gdy dopełniło (się) dni osiem by obrzezać Go {dziecko} i nadać imię Jemu Jeszu, (którym został) nazwany [zawołany] przez Posła, przed poczęciem Go w wewnątrz [łonie]. | [ref] |
| 22 | Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jeruszalem, aby Je przedstawić Panu. | [ref] |
| 23 | Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. | [ref] |
| 24 | Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. | [ref] |
| 25 | A żył w Jeruszalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Iszraela, a Tchnienie Święte spoczywało na nim. | [ref] |
| 26 | Jemu Tchnienie Święte objawiło, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Pomazańca Pańskiego. | [ref] |
| 27 | Za natchnieniem więc Tchnienia przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jeszu, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, | [ref] |
| 28 | on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: | [ref] |
| 29 | «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. | [ref] |
| 30 | Bo moje oczy ujrzały Twoje wybawienie, | [ref] |
| 31 | któreś przygotował wobec wszystkich narodów: | [ref] |
| 32 | światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Iszraela». | [ref] |
| 33 | A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. | [ref] |
| 34 | Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Mariam, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Iszraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. | [ref] |
| 35 | A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». | [ref] |
| 36 | Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem | [ref] |
| 37 | i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. | [ref] |
| 38 | Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruszalem. | [ref] |
| 39 | A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaretu. | [ref] |
| 40 | Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim. | [ref] |
| 41 | Rodzice Jego chodzili co roku do Jeruszalem na Święto Paschy. | [ref] |
| 42 | Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. |
| 43 | Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jeszu w Jeruszalem, a tego nie zauważyli Jego rodzice. | [ref] |
| 44 | Przypuszczając, że jest w gromadzie pielgrzymów, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. | [ref] |
| 45 | Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruszalem szukając Go. |
| 46 | Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. | [ref] |
| 47 | Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. | [ref] |
| 48 | Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». |
| 49 | Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» | [ref] |
| 50 | Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. | [ref] |
| 51 | Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu | [ref] |
| 52 | Jeszu zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi. | [ref] |