| 1 | Skoro już wielu starało się uporządkować opowiadanie o dopełnionych wśród nas zdarzeniach, | [ref] |
| 2 | tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami [mądrości] słowa, | [ref] |
| 3 | więc postanowiłem i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, | [ref] |
| 4 | abyś się przekonał o całkowitej zgodności nauk, których ci udzielono. | [ref] |
| 5 | Za dni Heroda, króla Judei, żył kapłan, imieniem Zacharia, ze zmiany Abia i żona jego z rodu Arona. Miała na imię Elisabet. | [ref] |
| 6 | Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. | [ref] |
| 7 | Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elisabet była niepłodna; oboje zaś byli już podeszłym wieku. | [ref] |
| 8 | Kiedy w wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem. | [ref] |
| 9 | Jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia. | [ref] |
| 10 | A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie kadzenia. | [ref] |
| 11 | Naraz ukazał mu się Poseł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia. | [ref] |
| 12 | Przeraził się na ten widok Zacharia i strach padł na niego. | [ref] |
| 13 | Lecz Poseł rzekł do niego: "Nie bój się Zacharia! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elisabet urodzi ci syna, któremu nadasz imię Joan. | [ref] |
| 14 | Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie. | [ref] |
| 15 | Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matki napełniony będzie Tchnieniem Świętym. | [ref] |
| 16 | Wielu spośród synów Iszraela nawróci do Pana, Boga ich. | [ref] |
| 17 | On sam pójdzie przed Nim w Tchnieniu i mocy Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych - do usposobienia sprawiedliwych, by przygotować Panu lud doskonały". | [ref] |
| 18 | Na to rzekł Zacharia do Posła: "Po czym to poznam? Bo ja jestem już stary i moja żona jest w podeszłym wieku". | [ref] |
| 19 | Odpowiedział mu Poseł: "Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. A zostałem posłany, aby mówić z tobą i oznajmić ci tę wieść radosną. | [ref] |
| 20 | A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie". | [ref] |
| 21 | Lud tymczasem czekał na Zacharia i dziwił się, że tak długo zatrzymuje się w przybytku. | [ref] |
| 22 | Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić, i zrozumieli, że miał widzenie w przybytku. On zaś dawał im znaki i pozostał niemy. | [ref] |
| 23 | A gdy upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił do swego domu. | [ref] |
| 24 | Potem żona jego, Elisabet, poczęła i pozostawała w ukryciu przez pięć miesięcy. |
| 25 | "Tak uczynił mi Pan - mówiła - wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie hańbę w oczach ludzi". | [ref] |
| 26 | W szóstym miesiącu wysłany został od Boga Poseł Gabriel do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, | [ref] |
| 27 | do dziewicy obiecanej mężczyźnie o imieniu Josef, z domu Dauida, a dziewicy było na imię Mariam. | [ref] |
| 28 | wszedł do niej i rzekł: "Bądź szczęśliwa, uraczona [obdarzona łaską], Pan z Tobą. | [ref] |
| 29 | Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. | [ref] |
| 30 | I rzekł Poseł do niej: «Nie bój się, Mariam, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. | [ref] |
| 31 | Oto poczniesz i urodzisz Syna, któremu nadasz imię Jeszu. | [ref] |
| 32 | Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. | [ref] |
| 33 | Będzie panował nad domem Jakowa na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca". | [ref] |
| 34 | Na to Mariam rzekła do Posła: «Jak to możliwe, skoro, skoro nie zbliżyłam się do męża?» | [ref] |
| 35 | Poseł jej odpowiedział: "Tchnienie Święte zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święty, który się narodzi, będzie nazwany Synem Bożym. | [ref] |
| 36 | A oto również krewna twoja, Elisabet, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. |
| 37 | Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego". | [ref] |
| 38 | Na to rzekła Mariam: "Jestem niewolnicą Pana, niech Mi się stanie według twego słowa!" Wtedy odszedł od niej Poseł. | [ref] |
| 39 | W tym czasie Mariam wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w Judzie. | [ref] |
| 40 | Weszła do domu Zacharia i pozdrowiła Elisabet. |
| 41 | Gdy Elisabet usłyszała pozdrowienie Mariam, poruszyło się dziecko w jej łonie, a Tchnienie Święte napełniło Elisabet. | [ref] |
| 42 | Wydała ona okrzyk i powiedziała: "Szczęśliwa jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc twojego łona. | [ref] |
| 43 | A skądże mi to, że matka mojego Pana przychodzi do mnie? | [ref] |
| 44 | Oto, skoro głos twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dziecko w moim łonie. |
| 45 | Szczęśliwa jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane ci od Pana". | [ref] |
| 46 | Wtedy Mariam rzekła: "Wielbi dusza moja Pana, | [ref] |
| 47 | i raduje się Tchnienie moje w Bogu, moim Zbawcy. | [ref] |
| 48 | Bo spojrzał na uniżenie niewolnicy swojej. Oto bowiem od teraz nazywać mnie będą szczęśliwą wszystkie pokolenia, | [ref] |
| 49 | gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechwładca. Święte jest Jego imię - | [ref] |
| 50 | a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia dla tych, co się Go boją. | [ref] |
| 51 | On przejawia moc ramienia swego, rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich. | [ref] |
| 52 | Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. | [ref] |
| 53 | Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. | [ref] |
| 54 | Ujął się za sługą swoim, Iszraelem, pomny na miłosierdzie swoje - | [ref] |
| 55 | jak powiedział naszym ojcom: Awraamowi i potomkowi jego na eon". | [ref] |
| 56 | Została z nią Mariam około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. |
| 57 | Dla Elisabet nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. | [ref] |
| 58 | Gdy sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. | [ref] |
| 59 | Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecko, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zacharia. | [ref] |
| 60 | Jednakże matka jego odpowiedziała: "Nie, lecz ma otrzymać imię Joan". | [ref] |
| 61 | Odrzekli jej: "Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię". |
| 62 | Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. |
| 63 | On zażądał tabliczki i napisał: "Joan będzie mu na imię". I wszyscy się dziwili. | [ref] |
| 64 | A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. | [ref] |
| 65 | I padł strach na wszystkich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. | [ref] |
| 66 | A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: "Kimże będzie to dziecko?" Bo istotnie ręka Pańska była z nim. | [ref] |
| 67 | Wtedy ojciec jego, Zacharia, został napełniony Tchnienie Świętym i prorokował, mówiąc: | [ref] |
| 68 | "Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Iszraela, że spojrzał i uczynił wykup ludowi Swemu, | [ref] |
| 69 | i róg zbawienia nam podniósł w domu sługi swego, Dawida: | [ref] |
| 70 | jak zapowiedział w eonie przez usta swych świętych proroków, | [ref] |
| 71 | że nas zbawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nienawidzą nas; | [ref] |
| 72 | że miłosierdzie okaże ojcom naszym i wspomni na swoje święte Przymierze - | [ref] |
| 73 | na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Awraamowi, że nam da, | [ref] |
| 74 | bez strachu wyzwolenie z ręki wrogów i wolnymi będąc, służyć Mu będziemy | [ref] |
| 75 | w świętości i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze. | [ref] |
| 76 | A i ty, dziecko, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi; | [ref] |
| 77 | Jego ludowi dasz poznać zbawienie przez odpuszczenie mu błędów [grzechów], | [ref] |
| 78 | Przez wnętrzności litości Boga naszego, w które nawiedzi nas Wschód z wysokości, | [ref] |
| 79 | by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju". | [ref] |
| 80 | Chłopiec rósł i wzmacniał się Tchnieniem, a żył na pustkowiach aż do dnia ujawnienia się przed Iszraelem. | [ref] |