| 1 | Wtedy podobne będzie królestwo niebiańskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. | [ref] |
| 2 | Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. | [ref] |
| 3 | Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. | [ref] |
| 4 | Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. | [ref] |
| 5 | Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. | [ref] |
| 6 | Lecz o północy rozległo się wołanie: "Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!" | [ref] |
| 7 | Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. | [ref] |
| 8 | A nierozsądne rzekły do roztropnych: "Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną". | [ref] |
| 9 | Odpowiedziały roztropne: "Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!" | [ref] |
| 10 | Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. | [ref] |
| 11 | W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam!" | [ref] |
| 12 | Lecz on odpowiedział: "Amen, powiadam wam, nie znam was". | [ref] |
| 13 | Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny. | [ref] |
| 14 | Podobnie też [jest] jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. | [ref] |
| 15 | Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz | [ref] |
| 16 | ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. | [ref] |
| 17 | Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. | [ref] |
| 18 | Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. | [ref] |
| 19 | Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. | [ref] |
| 20 | Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem". | [ref] |
| 21 | Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" | [ref] |
| 22 | Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem". | [ref] |
| 23 | Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" | [ref] |
| 24 | Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: "Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. | [ref] |
| 25 | Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!" | [ref] |
| 26 | Odrzekł mu pan jego: "Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. | [ref] |
| 27 | Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. | [ref] |
| 28 | Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. | [ref] |
| 29 | Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. | [ref] |
| 30 | A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz - w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". | [ref] |
| 31 | Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy posłowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. | [ref] |
| 32 | I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. | [ref] |
| 33 | Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. | [ref] |
| 34 | Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! | [ref] |
| 35 | Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; | [ref] |
| 36 | byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". | [ref] |
| 37 | Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? | [ref] |
| 38 | Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? |
| 39 | Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?" |
| 40 | A [i] odpowiadając, władca powie im: "Amen, powiadam wam: Jak bardzo [ile] uczyniliście jednemu (z) tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście". | [ref] |
| 41 | Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego posłom! | [ref] |
| 42 | Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; | [ref] |
| 43 | byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie." |
| 44 | Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" | [ref] |
| 45 | Wtedy odpowie im, mówiąc: Amen, powiadam wam: Na ile nie pomogliście [uczyniliście], jednemu (z) tych najmniejszych, nie pomogliście [uczyniliście] Mi. | [ref] |
| 46 | I odejdą ci na karę [udręczenie] eonowe, zaś sprawiedliwi do życia eonowego. | [ref] |