Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.

Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: "Mój pan się ociąga", 

Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie.

 Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: Mój pan ociąga się z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się,

I zaczął mówić do ludu tę przypowieść: «Pewien człowiek założył winnicę, oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał na dłuższy czas. 

Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.

Boć jeszcze bardzo, bardzo maluczko, a oto ten, który ma przyjść, przyjdzie, a nie omieszka.

 I mówiący: Gdzież jest obietnica przyjścia jego? Od kiedy bowiem ojcowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku stworzenia. 

Dlaczego on pierwszy świat wodą będąc zatopiony, zginął.

Ale ta jedna rzecz niech wam nie będzie tajna, najmilsi! iż jeden dzieó u Pana jest jako tysiąc lat, a tysiąc lat, jako jeden dzieó.

 to jednak, co macie, zatrzymajcie, aż przyjdę. 

Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? 

 Potem przyszedł i znów zastał ich śpiących, bo oczy ich były senne. 

Na łożu mojem w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, alem go nie znalazła.

Jać śpię; ale serce moje czuje, i słyszy głos miłego mego, kołaczącego i mówiącego: Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołębico moja, uprzejma moja! albowiem głowa moja pełna jest rosy, a kędzierze moje kropli nocnych.

A żeglarze ulękłszy się wołali każdy do boga swego, a wyrzucali do morza to, co mieli na okręcie, aby tem lżejszy był; ale Jonasz zszedł był na stronę okrętu, a położywszy się spał twardo.

Tedy przystąpił do niego sternik, i rzekł mu: Cóż czynisz ty, ospalcze? wstaó, wołaj do Boga swego, owa snać wspomni Bóg na nas, abyśmy nie zginęli.

Potem wrócił i zastał ich śpiących. Rzekł do Piotra: «Szymonie, śpisz? Jednej godziny nie mogłeś czuwać?

Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».

Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?» 

A zwłaszcza rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. 

 Dlatego mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a rozbłyśnie ci Pomazaniec. 

 Nie śpijmy zatem jak pozostali, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi. 

 My zaś należąc (do) dnia (jesteśmy) trzeźwi, ubierając się w pancerz wiary i miłości i hełm nadziei zbawienia. 

 Otrzeźwijcie! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł (oszczerca), jak lew ryczący krąży szukając kogo pochłonąć.