Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! 

Nie udawaj się za zacnego przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj;

Bo lepiej jest, iż ci rzeką: Postąp sam: a niżeliby cię zniżyć miano przed księciem; co widują oczy twoje.

Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, amen powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

Tedy rzekł Dawid: Jestże jeszcze kto, coby pozostał z domu Saulowego, abym uczynił nad nim miłosierdzie dla Jonatana?

I rzekł do nigo Dawid: Nie bój się: bo zapewne uczynię z tobą miłosierdzie dla Jonatana, ojca twego, i przywrócęć wszystkę rolą Saula, dziada twego. a ty będziesz jadł chleb u stołu mego zawżdy.

Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.

 Kiedy więc Jeszu ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». 

 Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. 

 A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jeszu do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!» 

Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jeszu: «Paś owce moje! 

 Pozdrowienie moją — Pawła — ręką.

 Jeśli ktoś nie kocha Pana Jeszu Pomazańca, niech będzie przeklęty! Maran atha.

 nie bowiem siebie głosimy, ale Pomazańca Jeszu (jako) Pana, a siebie (jako) sług waszych przez Jeszu. 

 Albowiem miłość Pomazańca oblega nas zawyrokować, że Jeden za wszystkich umarł, zatem wszyscy umarli. 

 A za wszystkich umarł, aby ci, żyjący, już więcej nie (dla) siebie żyli, ale dla Tego, (który) zamiast nich umarł i (został) wzbudzony.

 Ale jak we wszystkim obfitujecie — w wierze i Słowie, i poznaniu, i we wszelkim zapale oraz w miłości, która się w was z naszej wzięła — (zadbajcie), abyście i w tym dziele łaski obfitowali.

 Znacie bowiem łaskę naszego Pana Jeszu Pomazańca, że będąc bogaty ze względu na was stał się ubogi, abyście dzięki Jego ubóstwu stali się bogaci.

Albowiem w Pomazańcu Jeszu ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość.

 Wy bowiem do wolności (jesteście) powołani bracia jedynie [tylko] nie wolność do skłonności ciała, ale [przeciwnie] przez miłość służcie innym.

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

 O zaś miłości (braterskiej) nie potrzebę macie pisać wam, sami bowiem wy pouczeni przez Boga jesteście do miłowania wzajemnego.

Albowiem też to czynicie przeciwko wszystkim braciom, którzy są we wszystkiej Macedonii; ale was napominamy, bracia! iżbyście tem więcej obfitowali,

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy braci, nie miłujący, pozostaje [trwa] w ciemności. 

 Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.

 Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, jest zrodzony z Boga i zna Boga.

 W tym ujawniła (się) miłość Boga w nas, że Syna Swego jedynego posłał Bóg na świat, żebyśmy żyli przez Niego. 

 Umiłowani, jeśli tak Bóg umiłował nas i my powinniśmy wzajemnie miłować.

 Każdy wierzący, że Jeszu jest Pomazańcem, z Boga (jest) zrodzony i każdy miłujący tego, (który) zrodził, miłuje i tego, (który jest) z niego zrodzony. 

 Po tym poznajemy, że kochamy dzieci Boga, gdy kochamy Boga i spełniamy Jego przykazania.

 I wskazując swoją rękę na uczniów, powiedział: «Oto moja matka i moi bracia. 

 Kto będzie czynił wolę Ojca mojego, który jest w niebiosach, ten Mi jest bratem, siostrą i matką»

 I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. 

Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza.

Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Zwiastuni ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. 

A Jeszu rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». 

I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: «Oto moja matka i moi bracia.

Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką»

 Rzekł jej Jeszu: "Nie dotykaj [zatrzymuj, czepiaj się] Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Przejdź zaś do braci moich i powiedz im: 'Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego'". 

Bo ten, który poświęca i ci, którzy bywają poświęceni, z jednego są wszyscy, dla której przyczyny nie wstydzi się ich braćmi nazywać,

I zasię: Ja w nim ufać będę; a zasię: Oto ja i dzieci, które mi dał Bóg.

A iżby wyswobodził tych, którzy dla bojaźni śmierci po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli.

 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomnieć (o) pracy waszej, o trudzie miłości, którą okazujecie w imieniu Jego, (gdy) usługiwaliście świętym i (nada) usługujecie. 

A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?» 

 «Kto jesteś, Panie?» - powiedział. A On: «Ja jestem Jeszu, którego ty prześladujesz.

 bo jesteśmy członkami Jego ciała {z ciała Jego i z kości Jego}.