Nie śpijcie [czuwajcie] więc, bo nie wiecie, w którym dniu [godzinie] Pan wasz przychodzi.

Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. 

Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. 

Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: "Mój pan się ociąga", 

 to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna.

 Uważajcie zaś (na) siebie, by czasem nie obciążyły się wasze serca [w] bólu głowy [kaca], odurzeniu i kłopotach życiowych - i aby ten dzień nagle nie nadciągnął. 

 Nie śpijcie [czuwajcie] więc, w każdej porze błagając [prosząc], abyście (byli) godni uciec [wymknąć się] temu wszystkiemu, mającemu nastąpić i stanąć przed Synem Człowieka.

 "Zmieńcie sposób rozumowania [nawróćcie się], bo bliskie jest królestwo niebios".

Inny przykład podał im mówiąc: «Królestwo niebios podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swoim polu. 

 Inny przykład im podał im mówiąc: «Królestwo niebios podobne jest do ziarna gorczycy, które człowiek wziął i posiał na swoim polu.

Polem jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. 

Królestwo niebios podobne jest do skarbu ukrytego na polu. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił to pole. 

Jeszcze, podobne jest królestwo niebios do kupca, szukającego pięknych pereł. 

Dalej, podobne jest królestwo niebios do sieci, rzuconej w morze i gromadzącej wszelkiego rodzaju (ryby). 

Albowiem królestwo niebiańskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy.

 «Królestwo niebiańskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. 

W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na zawsze, 

Wszystka zacność córki królewskiej jest wewnątrz, a szaty jej bramowane są złotem.

Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.

Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! Jeślibyście znalazły miłego mego, abyście mu powiedziały, żem od miłości zachorowała.

Usta jego nader słodkie, a wszystek jest pożądany. Taki ci jest miły mój, i taki przyjaciel mój, o córki Jeruzalemskie!

Gdzież poszedł miły twój, o najpiękniejsza między niewiastami? Gdzie się obrócił miły twój? a szukać go będziemy z tobą.

Aczkolwiek jest sześćdziesiąt żon królewskich, a ośmdziesiąt założnic, a panien bez liczby:

Wszakże jednaż jest gołębica moja, uprzejma moja, jedynaczka u matki swojej, bez zmazy u rodzicielki swojej. Ujrzawszy ją córki, błogosławioną ją nazwały; także i żony królewskie i założnice, i chwaliły ją, mówiąc:

 Chwalę was zaś {bracia}, że we wszystkim o mnie pamiętacie i — jak wam przekazałem — przekazu tego się trzymacie.

To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka,

Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. 

 Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie!

A wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze.

 abyście się stali nienaganni i szczerzy — byli dziećmi Boga bez skazy wpośród wykolejonego i wynaturzonego pokolenia, w którym świecicie jak światła na świecie,

 zachowując Słowo życia na moją chlubę w dniu Pomazańca, na dowód, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.

 Odłożono mi sprawiedliwości wieniec, którą odda mi Pan w tym dniu sprawiedliwy sędzia. Nie tylko zaś mi, ale i wszystkim miłującym objawienie Jego.

 w oczekiwaniu cudownej nadziei i pojawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jeszu Pomazańca, 

Boć to mam za słuszną rzecz, pókim jest w tym przybytku, abym was pobudzał przez napominanie,

A starać się będę o to ze wszelakiej miary, abyście wy i po zejściu mojem te rzeczy sobie przypominali.

 Oczekując i spiesząc [ponaglając] przyjście Bożego dnia, przez który niebiosa płonące rozwiązane i elementy [części składające się na podstawę] podpalone stopią (się).

 Nowych zaś niebios i ziemi nowej według obietnicy Jego oczekujemy, w których sprawiedliwość zamieszkuje.

Jeszu im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć. 

 «Królestwo niebiańskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. 

Myrrą, aloe, i kassyją wszystkie szaty twoje pachną, gdy wychodzisz z pałaców z kości słoniowych urobionych, nad tych, którzy cię uweselają.

Słuchajże córko, a obacz, i nakłoó ucha twego, a zapomnij narodu twego, i domu ojca twojego.

Albowiem małżonkiem twoim jest stworzycie twój, Pan zastępów imię jego, a odkupiciel twój, Święty Izraelski, Bogiem wszystkiej ziemi zwany będzie.

Nie będą cię więcej zwać opuszczoną, i ziemia twoja nie będzie więcej zwana spustoszoną; ale ty nazywana będziesz rozkoszą moją, a ziemia twoja mężatką; bo Pan będzie miał rozkosz w tobie, a ziemia twoja będzie zamężna.

Albowiem jako młodzieniec pannę pojmuje, tak cię sobie pojmą synowie twoi; a jako się oblubieniec weseli z oblubienicy, tak się weselić będzie z ciebie Bóg twój.

Jeszu im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego mają u siebie.

Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.

Jeszu rzekł do nich: «Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi?

 Lecz przyjdzie czas kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli». 

Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu.

 Gorliwy bowiem (o) was (jestem) Boga gorliwością. Zaręczyłem bowiem was jednemu mężczyźnie, (chcę was jako) dziewicę czystą postawić przy Pomazańcu. 

 Mężowie! Miłujcie żony [niewiasty], jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał (samego) siebie za nie,

 Aby ustanowić je sobie chwalebnym zgromadzeniem, nie mającym zmazy albo zmarszczki, albo czego takiego, ale żeby było święte i bez nagany. 

 Nikt bowiem nigdy [dawniej, wcześniej] swojego ciała (nie) nienawidzi, ale pielęgnuje i żywi je, tak też Pomazaniec zgromadzenie.

Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, i przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.

 Jednak i wy z osobna każdy, swoją partnerkę [żonę, kobietę] tak miłuje, jak siebie, zaś kobieta [partnerka, żona] aby bała (się) mężczyzny [męża, partnera].

Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się przystroiła, 

 I {ja Johanan [Jan]} zobaczyłem miasto święte [czyste] - Jeruszalem nowe zobaczyłem zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak panna młoda [oblubienica] przystrojona mężczyźnie swojemu.

 I przyszedł jeden z siedmiu posłańców(aniołów), co trzymają siedem czasz pełnych siedmiu plag ostatecznych, i tak się do mnie odezwał: «Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka».