| 1 | Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra. | [ref] |
| 2 | Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud. | [ref] |
| 3 | Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność. | [ref] |
| 4 | Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją. | [ref] |
| 5 | Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego. | [ref] |
| 6 | Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się. | [ref] |
| 7 | Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności. | [ref] |
| 8 | Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew. | [ref] |
| 9 | Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju. | [ref] |
| 10 | Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego. | [ref] |
| 11 | Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga. | [ref] |
| 12 | Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni. | [ref] |
| 13 | Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca. | [ref] |
| 14 | Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie. | [ref] |
| 15 | Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję. | [ref] |
| 16 | Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają. | [ref] |
| 17 | Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej. | [ref] |
| 18 | Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest. | [ref] |
| 19 | Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada. | [ref] |
| 20 | Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim. | [ref] |
| 21 | Kto w rozkoszy chowa z dziecióstwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna. |
| 22 | Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy. | [ref] |
| 23 | Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje. | [ref] |
| 24 | Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go. | [ref] |
| 25 | Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie. | [ref] |
| 26 | Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego. | [ref] |
| 27 | Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością. | [ref] |