Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

Kto w rozkoszy chowa z dziecióstwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

 Trenuj [ćwicz] dziecko we właściwej [usta] drodze i kiedy (będzie) stary nie zejdzie z niej.

 Głupstwo [głupota] przywiązana wewnątrz [w sercu, umyśle] chłopca [dziecka], rózga karności [skorygowania] odsunie (je) dalej.

Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze.

Ty go bij rózgą, a duszę jego z piekła wyrwiesz.

 Tamci bowiem pouczali nas według swego uznania, mając na uwadze krótkie dni (życia), Ten natomiast (czyni to) dla naszej korzyści, abyśmy uczestniczyli w Jego świętości. 

 Wprawdzie żadne (surowe) pouczenie w chwili, gdy (nas) dosięga, nie sprawia (nam) radości, lecz łączy się z bólem, później jednak tym, którzy dzięki niemu są wyćwiczeni, przynosi (pełen) pokoju owoc sprawiedliwości. 

Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.

Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohaóbienia.

Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.

Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.

A nie gromił go nigdy ojciec jego, mówiąc: Przeczżeś to uczynił? A był i ten bardzo pięknej urody, którego była porodziła Haggita po Absalomie.