Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

 Bo jak przychodzi sen (przez) dużo pracy [aktywności}, tak głos głupiego z wielu słów.

 Dostrzeżcie (to), bracia moi umiłowani [agape] – niech zaś każdy człowiek szybki ku słyszeniu, powolny ku mówieniu, powolny ku gniewowi.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.