Subskrybuj

Księga Joba rozdział 22

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1A odpowiadając Elifas Temaóczyk rzekł:
2Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.[ref]
3Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?[ref]
4Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?[ref]
5Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz koóca nieprawościom twoim?[ref]
6Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.[ref]
7Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.[ref]
8Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.[ref]
9Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.[ref]
10A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.[ref]
11Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.[ref]
12Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.[ref]
13Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?[ref]
14Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.[ref]
15Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?[ref]
16Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.[ref]
17Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?[ref]
18Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)[ref]
19Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.[ref]
20Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogieó pożarł.[ref]
21Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyó sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.[ref]
22Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.[ref]
23 Jeśli zawrócisz do Wszechwładnego, (zostaniesz) odbudowany [uzdrowiony], (jeśli) usuniesz nieprawość od namiotu.[ref]
24 (Gdy) przemienisz [zniszczysz, położysz] w [do, razem] proch [pył, ziemia] (swoje) złoto z [pośród] skały [kamienia] Ofiru.[ref]
25 Będzie Wszechwładca twoim złotem i srebrem wybornym twoim.[ref]
26Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.[ref]
27Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.[ref]
28Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.[ref]
29Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.[ref]
30Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.[ref]