Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.

Ci, którzy byli serca mężnego, podani są na łup, zasnęli snem swoim, nie znaleźli mężni rycerze siły w rękach swych.

Tę winnicę, którą szczepiła prawica twoja, i latorosłki, któreś sobie zmocnił.

 Ja wszystkich, których miłuję, upominam i karcę. Bądź więc gorliwy i skoryguj swój sposób myslenia! 

Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.

Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

A nie wchodź w sąd z sługą twoim; albowiem nie będzie usprawiedliwiony przed obliczem twoim żaden żyjący.

Ponieważ każdy uczynek, i każdą rzecz tajną, lub dobrą, lub złą, Bóg na sąd przywiedzie.

Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych.

Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów.