Użycie przez Chrystusa słowa „głupie dziewice” może budzić niezrozumienie także z tego powodu, że sam Mistrz potępił nazywanie kogoś głupim. Powiedział: „ktokolwiek nazwałby brata idiotą, podlegał będzie Gehennie ognia”. Idiota i głupiec to dokładnie to samo greckie słowo μωρός tylko, że są to synonimy i w tekście występuje w różnych odmianach. Można by więc pomyśleć, że Pomazaniec nie przestrzega własnych nauk, ale to byłby błędny wniosek. Jest różnica między zwróceniem się do kogoś w celu obrażenia go a oceną czyjegoś zachowania, a nawet osobowości. W jednym przypadku chcemy kogoś boleśnie zranić, a w drugim przypadku oceniamy czyjeś zachowanie. Okazuje się, że to drugie zastosowanie jest dopuszczalne, ponieważ nasz Nauczyciel je stosował.

Wróćmy do przykładu dziewic mądrych i głupich. Żeby zrozumieć, co chciał nam przekazać Mistrz, trzeba powiązać ten przykład z końcówką poprzedniego rozdziału, Zwróć uwagę, że 25 rozdział zaczyna się od słowa „Wówczas władza niebios będzie podobna do dziesięciu dziewic”. Wówczas, czyli kiedy?

Cofamy się do poprzedniego rozdziału i sprawdzamy, jak się zakończył. Czytamy tam:

„Jeśliby jednak zły niewolnik powiedział w swoim sercu: Mój pan zwleka i zacząłby bić swoje współsługi, jadłby i piłby z pijakami, przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym go nie oczekuje, o godzinie, której nie zna i oddzieli go, i wyznaczy mu dział z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

To znaczy, że przykład o dziewicach mądrych i głupich dotyczy sytuacji, gdy sługa wyznaczony przez Pomazańca Jeszu do podawania pokarmu na czas zawiódł i tego nie robi. W takiej sytuacji osoby służące Pomazańcowi Jeszu nie mogą czuć się zwolnione z działania. Przeciwnie muszą wykazać się samodzielną mądrością i zadbać o własne zbawienie.

Jeśli nie wykażą się mądrością, to nie będzie usprawiedliwiania dla ich błędów. Nie możesz popełnić błędu. Gdyby sługa, którego Zbawiciel wyznaczył, wykazał się gorliwością, to pouczałby dziewice głupie, że mają zabrać ze sobą dodatkowy zapas oliwy. Wystarczyłoby, żeby słuchały poleceń i nie musiałyby wykazywać się mądrością, ale ponieważ przykład dotyczy sytuacji, gdy sługa wyznaczony zawiódł, to dziewice muszą same wykazać się mądrością. Nie ma usprawiedliwienia dla popełnionych przez nie błędów.

Wyobraź sobie sytuację, gdy sługa wyznaczony przez Pana gorliwie wypełnia swoje zadanie, polecił dziewicom, by wzięły zapas oliwy, a one to zlekceważyły, bo nie będzie im ktoś mówił, co mają robić. One też mają święte Tchnienie i nie potrzebują pouczeń. Co sądzisz o takiej postawie? Czy nie byłaby to rekordowych rozmiarów głupota?

Inny błąd, jaki często popełniają dziewice głupie to założenie, że Chrystus im i tak wszystko wybaczy. Zakończenie tego przykładu pokazuje, że to jest nadzieja nieuzasadniona. Całe to wydarzenie kończy się tym, że kto popełnił błąd, wypadł z łask. Jeszu nie mówi nic co, by sugerowało kolejną szansę na naprawienie błędu. Opowiadanie kończy się bezlitosnym podsumowaniem:

Panny prosiły: Panie! Panie! Otwórz nam. A On im odpowiedział: Nie znam was.

Cieszmy się, gdy dostaliśmy szansę na zbawienie i nie próbujmy się targować o wielkość naszego wkładu. Każdy poziom naszego zaangażowania i poświecenia będzie niczym wobec nagrody, jaką oferuje nam Zbawiciel Jeszu.

Zrób więc to, czego oczekuje od ciebie Pomazaniec Jeszu!

Krzysztof Król