| 1 | Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane; | [ref] |
| 2 | i chodźcie drogą miłości, bo i Pomazaniec was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu. | [ref] |
| 3 | O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym, | [ref] |
| 4 | ani o tym, co haniebne, ani o niedorzecznym gadaniu lub nieprzyzwoitych żartach, bo to wszystko jest niestosowne. Raczej winno być wdzięczne usposobienie. | [ref] |
| 5 | O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec - to jest bałwochwalca - nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga. | [ref] |
| 6 | Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników. | [ref] |
| 7 | Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego! | [ref] |
| 8 | Byliście bowiem kiedyś ciemnością, teraz zaś światło w Panu, jak dzieci światła postępujcie. | [ref] |
| 9 | Bo owoc światła {tchnienia} (jest) we wszelkiej prawości i sprawiedliwości, i (w) prawdzie. | [ref] |
| 10 | Badajcie co jest upodobaniem Pana. | [ref] |
| 11 | I nie uczestniczcie uczynkom bezowocnym ciemności, bardziej tez kraczcie. | [ref] |
| 12 | Bo (to) ukryte dziejące (się) przed nimi, wstyd jest i mówić. | [ref] |
| 13 | zaś wszystko karcone przez światło jest ujawnione. (Tym co) wszystko ujawnia jest światło. | [ref] |
| 14 | Dlatego mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a rozbłyśnie ci Pomazaniec. | [ref] |
| 15 | Uważajcie więc, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. | [ref] |
| 16 | Wykupując czas; bo dni są złe. | [ref] |
| 17 | Nie bądźcie więc nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana. | [ref] |
| 18 | A nie upijajcie się winem, w którym jest rozwiązłość, ale napełniajcie się w Tchnieniu, | [ref] |
| 19 | przemawiając sobie {w} psalmami i hymnami, i pieśni natchnione [duchowe] śpiewając i grając sercu waszym Panu. | [ref] |
| 20 | dziękując zawsze za wszystko w imieniu Pana naszego Jeszu Pomazańca Bogu i Ojcu. | [ref] |
| 21 | poddani wzajemnie w bojaźni [szacunku, respekcie] Pomazańca. | [ref] |
| 22 | Niewiasty [kobiety, żony] własnym [swoim] mężczyznom [mężom] {podporządkowane} jak Panu. | [ref] |
| 23 | bo mężczyzna [mąż] jest głową kobiety [żony], jak i Pomazaniec [Chrystus, Mesjasz] Głową społeczności [zgromadzenia, kościoła, zboru] — On sam, Zbawca [Wybawiciel] ciała; | [ref] |
| 24 | Ale jak zgromadzenie (społeczność powołanych) poddane jest Pomazańcowi, tak kobiety [żony] mężczyznom [mężom] swoim we wszystkim. | [ref] |
| 25 | Mężowie! Miłujcie żony [niewiasty], jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał (samego) siebie za nie, | [ref] |
| 26 | aby je wydzielił [uświęcił], oczyściwszy, obmył wodą w mowie; | [ref] |
| 27 | Aby ustanowić je sobie chwalebnym zgromadzeniem, nie mającym zmazy albo zmarszczki, albo czego takiego, ale żeby było święte i bez nagany. | [ref] |
| 28 | Tak powinni też mężczyźni [mężowie] miłować swoje niewiasty [żony, partnerki], jak swoje ciała; miłujący swoją niewiastę [żonę, partnerkę], siebie miłuje. | [ref] |
| 29 | Nikt bowiem nigdy [dawniej, wcześniej] swojego ciała (nie) nienawidzi, ale pielęgnuje i żywi je, tak też Pomazaniec zgromadzenie. | [ref] |
| 30 | bo jesteśmy członkami Jego ciała {z ciała Jego i z kości Jego}. | [ref] |
| 31 | Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, i przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem. | [ref] |
| 32 | Tajemnica to wielka jest, ja zaś mówię względem pomazańca i zgromadzenia powołanych. | [ref] |
| 33 | Jednak i wy z osobna każdy, swoją partnerkę [żonę, kobietę] tak miłuje, jak siebie, zaś kobieta [partnerka, żona] aby bała (się) mężczyzny [męża, partnera]. | [ref] |