| 1 | Lecz o tem, coście mi pisali: Dobrzećby człowiekowi, nie tykać się niewiasty; | [ref] |
| 2 | Ale dla uwarowania się wszeteczeóstwa niech każdy ma swoję własną żonę, a każda niech ma swego własnego męża. | [ref] |
| 3 | Mąż niech żonie powinną chęć oddaje, także też i żona mężowi. | [ref] |
| 4 | Żona własnego ciała swego w mocy nie ma, ale mąż; także też i mąż własnego ciała swego w mocy nie ma, ale żona. | [ref] |
| 5 | Nie oszukiwajcie jeden drugiego; chybaby z spólnego zezwolenia do czasu, abyście się uwolnili do postu i do modlitwy; a zasię wespół się schodźcie, aby was szatan nie kusił dla waszej niepowściągliwości. | [ref] |
| 6 | Ale to mówię jako pozwalając, a nie jako rozkazując. | [ref] |
| 7 | Albowiem chciałbym, aby wszyscy ludzie tak byli jako i ja; aleć każdy ma swój własny dar od Boga, jeden tak a drugi owak. | [ref] |
| 8 | A mówię nieżonatym i wdowom: Dobrze im jest, jeźliby tak zostali, jako i ja. | [ref] |
| 9 | Ale jeźli się wstrzymać nie mogą, niechże w stan małżeóski wstąpią; boć lepiej w stan małżeóski wstąpić, niż upalenie cierpieć. | [ref] |
| 10 | Tym zasię, którzy są w stanie małżeóskim, rozkazuję nie ja, ale Pan, mówiąc: Żeby się żona od męża nie odłączała. | [ref] |
| 11 | Ale jeźliby się też odłączyła, niechajże zostaje bez męża, albo niech się z mężem pojedna, a mąż żony niechaj nie opuszcza. | [ref] |
| 12 | A inszym zasię ja mówię, a nie Pan: Jeźli który brat ma żonę niewierną, a ta z nim przyzwala mieszkać, niechże jej nie opuszcza. | [ref] |
| 13 | A jeźli która żona męża niewiernego ma, a on przyzwala z nią mieszkać, niechże go nie opuszcza. |
| 14 | Albowiem poświęcony jest mąż niewierny przez żonę i żona niewierna poświęcona jest przez męża; bo inaczej dziatki wasze byłyby nieczystemi, lecz teraz świętemi są. | [ref] |
| 15 | A jeźli ten, co jest niewierny, chce się odłączyć, niechże się odłączy; albowiem nie jest niewolnikiem brat albo siostra w takowych rzeczach; aleć ku pokojowi nas Bóg powołał. | [ref] |
| 16 | Albowiem co ty wiesz, żono! jeźli pozyskasz męża? Albo co ty wiesz, mężu! pozyskaszli żonę? | [ref] |
| 17 | Jednak jako każdemu udzielił Bóg, jako każdego powołał Pan, tak niech postępuje; a takci we wszystkich zborach stanowię. | [ref] |
| 18 | Obrzezanym kto powołany jest, niechaj nie wprowadza na się nieobrzezki; a w nieobrzezce kto jest powołany, niech się nie obrzezuje. | [ref] |
| 19 | Obrzezka nic nie jest, także nieobrzezka nic nie jest; ale zachowywanie przykazaó Bożych. | [ref] |
| 20 | Każdy w tem powołaniu, w którem powołany jest, niech zostaje. | [ref] |
| 21 | Jesteś powołany niewolnikiem, nie dbajże na to; ale jeźli też możesz być wolny, raczej wolności używaj. | [ref] |
| 22 | Albowiem kto w Panu powołany jest niewolnikiem, wolny jest w Panu; także też, kto jest powołany wolnym, niewolnikiem jest Chrystusowym. | [ref] |
| 23 | Za cenę wzbudzającą szacunek zostaliście kupieni. Nie czyńcie siebie prywatną własnością ludzi. | [ref] |
| 24 | Każdy tedy, jakim jest powołany bracia! takim niechaj zostaje przed Bogiem. | [ref] |
| 25 | A o pannach rozkazania Paóskiego nie mam; wszakże radę daję, jako ten, któremu Pan z miłosierdzia swego dał, aby był wiernym. | [ref] |
| 26 | Mniemam tedy, że to jest rzecz dobra dla następującej potrzeby, że jest rzecz dobra człowiekowi tak być. | [ref] |
| 27 | Przywiązałeś się do żony, nie szukajże rozwiązania; rozwiązanyś od żony, nie szukajże żony. | [ref] |
| 28 | A jeźlibyś się ożenił, nie zgrzeszyłeś; jeźliby też panna szła za mąż, nie zgrzeszyła; wszakże utrapienie w ciele takowi mieć będą; lecz ja was szanuję. | [ref] |
| 29 | A toć mówię, bracia! ponieważ czas potomny ukrócony jest, aby i ci, którzy żony mają, byli, jakoby ich nie mieli; | [ref] |
| 30 | A którzy płaczą, jakoby nie płakali; a którzy się radują, jakoby się nie radowali; a którzy kupują, jakoby nie trzymali; | [ref] |
| 31 | A którzy używają tego świata, jakoby źle nie używali; bo przemija kształt tego świata. | [ref] |
| 32 | A chcę, abyście wy byli bez kłopotu, bo kto nie ma żony, stara się o rzeczy Paóskie, jakoby się podobał Panu; | [ref] |
| 33 | Ale kto się ożenił, stara się o rzeczy tego świata, jakoby się podobał żonie. | [ref] |
| 34 | Jest różność między mężatką i panną; która nie szła za mąż, stara się o rzeczy Paóskie, aby była święta i ciałem i duchem; ale która szła za mąż, stara się o rzeczy tego świata, jakoby się podobała mężowi. | [ref] |
| 35 | A toć mówię ku dobru waszemu; nie abym sidło na was wrzucił, ale abyście słusznie i przystojnie stali przy Panu bez rozerwania. | [ref] |
| 36 | A jeźli kto mniema, że nieprzystojnie sobie poczyna z panną swoją, gdyby z lat swoich wyszła, i do tego by jej przyszło, co chce, niechaj czyni, nie grzeszy; niechże idzie za mąż. | [ref] |
| 37 | Ale kto statecznie postanowił w sercu swem, potrzeby tego nie mając, lecz ma w mocy własną swoję wolę i to usądził w sercu swem, aby zachował pannę swoję, dobrze czyni. |
| 38 | A tak ten, kto daje za mąż, dobrze czyni; ale który nie daje za mąż, lepiej czyni. | [ref] |
| 39 | Żona związana jest zakonem, póki żyje mąż jej; a jeźliby umarł mąż jej, wolna jest, aby szła, za kogo chce, tylko w Panu. | [ref] |
| 40 | Ale szczęśliwszą jest, jeźliby tak została według rady mojej; a mniemam, że i ja mam Ducha Bożego. | [ref] |