Lecz o tem, coście mi pisali: Dobrzećby człowiekowi, nie tykać się niewiasty;

A mówię nieżonatym i wdowom: Dobrze im jest, jeźliby tak zostali, jako i ja.

Mniemam tedy, że to jest rzecz dobra dla następującej potrzeby, że jest rzecz dobra człowiekowi tak być.

A toć mówię ku dobru waszemu; nie abym sidło na was wrzucił, ale abyście słusznie i przystojnie stali przy Panu bez rozerwania.

A o pannach rozkazania Paóskiego nie mam; wszakże radę daję, jako ten, któremu Pan z miłosierdzia swego dał, aby był wiernym.

Izalim nie jest Apostołem? Izalim nie jest wolnym? Izalim Jeszu Chrystusa, Pana naszego nie widział? Izali wy nie jesteście pracą moją w Panu?

Tać jest obrona moja przeciwko tym, którzy mię sądzą.

Izali od was słowo Boże wyszło? Izali tylko do was samych przyszło?

Izali kto zda się być prorokiem albo duchownym, niech uzna, iż te rzeczy, które wam piszę, są Paóskiem rozkazaniem.

 Jeśli się chlubiłem władzą, którą dał mi Pan. To dla waszego zbudowania, a nie burzenia was. Nie ma w tym powodu do wstydu. 

 Krążą pogłoski, że listy moje budzą respekt, ale kiedy osobiście przybywam, to mizerny jestem, a w słowie jestem łagodny. 

 Stałem się nierozsądny, wy mnie do tego skłoniliście, ponieważ to wy powinniście zabiegać o moją pozycję u was, ponieważ w żaden sposób nie pozostałem w tyle za tymi wielkimi apostołami, choć sam z siebie jestem nikim.  

 kto to odrzuca, nie człowieka odrzuca, ale Boga, który daje Swoje święte Tchnienie dla was.

A nieskwapliwość Pana naszego miejcie za zbawienie wasze, jako wam i miły brat nasz Paweł według danej sobie mądrości pisał,

Jako i we wszystkich listach swoich mówiąc o tych rzeczach, między któremi są niektóre rzeczy trudne ku wyrozumieniu, które nieumiejętni i niestateczni wykręcają jako i inne pisma, ku swemu własnemu zatraceniu.