1 | A ja gdym przyszedł do was, bracia! nie przyszedłem z wyniosłością mowy albo mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże. | [ref] |
2 | Albowiem nie osądziłem za rzecz potrzebną, co inszego umieć między wami, tylko Jeszu Chrystusa, i to onego ukrzyżowanego. | [ref] |
3 | I byłem ja u was w słabości i w bojaźni i w strachu wielkim, | [ref] |
4 | A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy, | [ref] |
5 | Aby się wiara wasza nie gruntowała na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej. | [ref] |
6 | A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną; | [ref] |
7 | Ale mówimy mądrość Bożą w tajemnicy, która jest zakryta, którą Bóg przeznaczył przed wieki ku chwale naszej, | [ref] |
8 | Której żaden z książąt tego świata nie poznał; bo gdyby byli poznali, nigdy by Pana chwały nie ukrzyżowali; | [ref] |
9 | Mówimy o tym, co wcześniej Pismo zapowiadało "Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało" i w sercu się nie mieści, co Bóg zgotował tym, którzy Go miłują. | [ref] |
10 | Ale nam to Bóg objawił przez Ducha swojego; albowiem duch wszystkiego się bada, i głębokości Bożych. | [ref] |
11 | Bo któż z ludzi wie, co jest w człowieku, tylko duch człowieczy, który w nim jest? Także też i tego, co jest w Bogu, nikt nie wie, tylko Duch Boży. | [ref] |
12 | Aleśmy my nie przyjęli ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od Boga darowane; | [ref] |
13 | O których też mówimy, nie temi słowy, których ludzka mądrość naucza, ale których Duch Święty naucza, do duchownych rzeczy duchowne stosując. | [ref] |
14 | Cielesny człowiek nie pojmuje tego co jest z Tchnienia Boga. Wydaje mu się to głupotą, ponieważ nie ma zrozumienia, gdyż tchnieniem są pojmowane. | [ref] |
15 | Aleć duchowny rozsądza wszystko; lecz sam od nikogo nie bywa rozsądzony. | [ref] |
16 | Kto poznał myśli Pana? Kto go będzie pouczał? My posiadamy myśli Pomazańca. | [ref] |