| 1 | Teraz ci, którzy są w Pomazańcu Jeszu, nie podlegają potępieniu. {Dotyczy to tych, którzy żyją według tchnienia, a nie ciała.} | [ref] |
| 2 | Ponieważ prawo Tchnienia prowadzące do życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło nas od prawa uchybienia prowadzącego do śmierci. | [ref] |
| 3 | Bo co niemożnego było zakonowi, w czem on był słaby dla ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieóstwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele, | [ref] |
| 4 | Aby ona sprawiedliwość zakonu była wypełniona w nas, którzy nie według ciała chodzimy, ale według Ducha. | [ref] |
| 5 | Albowiem, którzy są według ciała, o tem myślą, co jest cielesnego; ale którzy są według Ducha, myślą o tem, co jest duchowego. | [ref] |
| 6 | Gdyż zmysł ciała jest śmierć; ale zmysł ducha jest żywot i pokój, | [ref] |
| 7 | Przeto iż zmysł ciała jest nieprzyjacielem Bogu; bo się zakonowi Bożemu nie poddaje, gdyż też i nie może. | [ref] |
| 8 | Przetoż którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą. | [ref] |
| 9 | Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeźli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego. | [ref] |
| 10 | Ale jeźli Chrystus w was jest, tedy ciało jest martwe dla grzechu, a duch jest żywy dla sprawiedliwości. | [ref] |
| 11 | A jeźli Duch tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka. | [ref] |
| 12 | A tak, bracia! dłużnikami jesteśmy nie ciału, abyśmy według ciała żyli. | [ref] |
| 13 | Konsekwencją życia dla ciała będzie wasza śmierć, jeśli jednak wszystko robicie pod wpływem Tchnienia, to zabijacie w sobie to, co cielesne i dzięki temu będziecie żyli. | [ref] |
| 14 | Bo którzykolwiek Duchem Bożym prowadzeni bywają, ci są synami Bożymi. | [ref] |
| 15 | Gdyżeście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy: Abba, to jest Ojcze! | [ref] |
| 16 | Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi. | [ref] |
| 17 | A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni. | [ref] |
| 18 | Albowiem, (bracia!) mam za to, iż utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas. | [ref] |
| 19 | Bo troskliwe wyglądanie stworzenia oczekuje objawienia synów Bożych. | [ref] |
| 20 | Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał, | [ref] |
| 21 | Pod nadzieją, że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych. | [ref] |
| 22 | Bo wiemy, iż wszystko stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd. | [ref] |
| 23 | A nie tylko ono stworzenie, ale i my, którzy mamy pierwiastki Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując przysposobienia synowskiego, odkupienia ciała naszego. | [ref] |
| 24 | Albowiem nadziejąśmy zbawieni. A nadzieja widoma nie jest nadzieją; bo co kto widzi, przecz się tego spodziewa? | [ref] |
| 25 | Ale czego nie widzimy, tego się spodziewamy i tego przez cierpliwość oczekujemy. | [ref] |
| 26 | Także też i Duch dopomaga mdłościom naszym. Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem. | [ref] |
| 27 | A ten, który się serc bada, wie, który jest zmysł Ducha, ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi. | [ref] |
| 28 | A wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, to jest tym, którzy według postanowienia Bożego powołani są. | [ref] |
| 29 | Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi, | [ref] |
| 30 | A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił. | [ref] |
| 31 | Cóż tedy rzeczemy na to? Jeźli Bóg za nami, któż przeciwko nam? | [ref] |
| 32 | Który ani własnemu Synowi nie przepuścił, ale go za nas wszystkich wydał: jakoż by wszystkiego z nim nie darował nam? | [ref] |
| 33 | Któż będzie skarżył na wybrane Boże? Bóg jest, który usprawiedliwia. | [ref] |
| 34 | Któż jest, co by je potępił? Chrystus jest, który umarł, owszem i zmartwychwstał, który też jest na prawicy Bożej, który się też przyczynia za nami. | [ref] |
| 35 | Kto nas oddali od miłości Pomazańca? Czy zdoła tego dokonać ucisk, gnębienie, prześladowanie. albo głód, nagość, niebezpieczeństwo, lub miecz? | [ref] |
| 36 | Zgodnie z tym co napisano, jesteśmy z Twojego powodu codziennie zabijani, uznano nas za owce rzeźne; | [ref] |
| 37 | Ale to wszystko przezwyciężamy przez tego, który nas umiłował. | [ref] |
| 38 | Albowiem pewienem tego, iż ani śmierć, ani żywot, ani Aniołowie, ani księstwa, ani mocarstwa, ani teraźniejsze ani przyszłe rzeczy, | [ref] |
| 39 | Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne insze stworzenie nie będzie nas mogło odłączyć od miłości Bożej, która jest w Jeszu Chrystusie, Panu naszym. | [ref] |