Ponieważ prawo Tchnienia prowadzące do życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło nas od prawa uchybienia prowadzącego do śmierci.

Bo im dam serce jedno, i ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę sece kamienne z ciała ich, a dam im serce mięsiste,

I dam wam serce nowe, a ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę serce kamienne z ciała waszego, a dam wam serce mięsiste.

Ducha mego, mówię, dam do wnętrzności waszej, a uczynię, że w ustawach moich chodzić, a sądów moich przestrzegać, i czynić je będziecie.

 Zrodzone z ciała, jest ciałem, a zrodzone z Tchnienia, jest tchnieniem.

A jeźli Duch tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka.

 Jeśli więc wy, mając skłonność do zła, uznajecie za słuszne, by dzieci swoje obdarować czymś dobrym, to tym bardziej Ojciec w niebie da święte Tchnienie tym, którzy Go proszą.

 Czy nie wiecie, że świątynią Boga jesteście, a Tchnienie Boże mieszka w was?

Azaż nie wiecie, iż ciało wasze jest kościołem Ducha Świętego, który w was jest, którego macie od Boga? a nie jesteście sami swoi;

 Jaka jest zgodność świątyni Boga z bożkami? My przecież świątynią Boga żywego jesteśmy. Tak jak przepowiedział Bóg, że: "Zamieszkam w nich i będę przechadzał się wśród nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem". 

A iżeście synowie, przetoż posłał Bóg Ducha Syna swego w serca wasze, wołającego Abba, to jest Ojcze.

 W którym i wy po usłyszeniu słów prawdy, czyli dobrej nowiny o waszym zbawienia, gdy uwierzyliście zostaliście opieczętowani Świętym Tchnieniem obietnicy, 

 Aby Bóg Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec chwały, dał wam Tchnienie mądrości i objawienia dla poznaniu samego siebie. 

 i oświecone oczy umysłu waszego, żebyście wiedzieli, na czym polega nadzieja Jego powołania i jakie jest bogactwo chwały Jego i dziedzictwa dla świętych,

Na którym też i wy się wespół budujecie, abyście byli mieszkaniem Bożem w Duchu Świętym.

Strzeż dobrego pokładu przez Ducha Świętego, który w nas mieszka.

 Kto przestrzega przykazań Jego, w nim pozostaje, a On w nim. To zaś, że trwa w nas, poznajemy po Tchnieniu, które nam dał.

 Wy z Boga jesteście, dzieci odnieśliście nad nimi zwycięstwo, gdyż Ten, który jest w was, większy jest niż ten, który jest w świecie.

 Do nich należą ci, co robią podziały, są zmysłowi i Tchnienia nie mają.

 siebie samych zachowajcie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jeszu Pomazańca, który da wam życie w nowym eonie.

Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowo Boże mówi; boć mu nie pod miarą daje Bóg Ducha.

A iżeście synowie, przetoż posłał Bóg Ducha Syna swego w serca wasze, wołającego Abba, to jest Ojcze.

Gdyż wiem, iż mi to wynijdzie na zbawienie przez modlitwę waszę i pomoc Ducha Jeszu Chrystusa,

Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.   

Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są.

I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.

A tak niech się nikt nie chlubi ludźmi; albowiem wszystkie rzeczy są wasze.

Aleście wy Chrystusowi, a Chrystus Boży.

Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi w przyjście jego.

 Oceniacie sprawy powierzchownie. Jeśli ktoś uznaje, sam siebie za własność pomazańca, to niech weźmie też pod uwagę, że ja także jestem pomazańcowy.  

Albowiem którzy są Chrystusowi, ciało swoje ukrzyżowali z namiętnościami i z pożądliwościami.

I będą się jej kłaniać wszyscy mieszkańcy ziemi, każdy, którego imię nie jest zapisane od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka.

A jeśli się kto nie znalazł napisany w księgach żywota, wrzucony jest w jezioro ogniste.