1 | My, którzy jesteśmy mocni, powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas przyjemne. | [ref] |
2 | Niech każdy z nas stara się o to, co dla naszych bliskich jest dogodne — dla ich dobra, dla zbudowania. | [ref] |
3 | Ponieważ Pomazaniec nie o siebie dbał, ale jak jest napisane: "Zniewagi lżące ciebie spadły na mnie". | [ref] |
4 | Cokolwiek wcześniej napisano, zrobiono to dla naszego pouczenia, abyśmy przez cierpliwość i przez ponaglenia z Pism, nadzieję mieli. | [ref] |
5 | Oby więc Bóg, który udziela wytrwałości i napomnień, ustanowił pośród was jednomyślność według Pomazańca Jeszu. | [ref] |
6 | Abyście jednomyślnie jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego Jeszu Pomazańca. | [ref] |
7 | Dlatego przyjmujcie się wzajemnie, jak też Pomazaniec przygarnął was do chwały Boga. | [ref] |
8 | Bo powiadam, iż Jeszu Chrystus był sługą obrzezki dla prawdy Bożej, aby potwierdził obietnice ojcom uczynione, | [ref] |
9 | A poganie żeby za miłosierdzie chwalili Boga, jako napisano: Dlatego będę cię wysławiał między pogany i imieniowi twemu śpiewać będę. | [ref] |
10 | I zasię mówi: Weselcie się poganie z ludem jego. | [ref] |
11 | I zasię: Chwalcie Pana wszyscy poganie, a wysławiajcie go wszyscy ludzie. | [ref] |
12 | I zasię Izajasz mówi: Będzie korzeó Jessego, a który powstanie, aby panował nad pogany, w nim poganie nadzieję pokładać będą. | [ref] |
13 | A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Ducha Świętego. | [ref] |
14 | A pewienem, bracia moi! i ja sam o was, że jesteście i wy sami pełni dobroci, napełnieni wszelką znajomością, i możecie jedni drugich napominać. | [ref] |
15 | A pisałem do was, bracia! poniekąd śmielej, jakoby was napominając przez łaskę, która mi jest dana od Boga. | [ref] |
16 | Na to, abym był sługą Jeszu Chrystusa między pogany, świętobliwie pracując w Ewangielii Bożej, aby ofiara pogan stała się przyjemna, poświęcona przez Ducha Świętego. | [ref] |
17 | Mam się tedy czem chlubić w Chrystusie Jeszu, w rzeczach Bożych. | [ref] |
18 | Albowiem nie śmiałbym mówić tego, czego by nie sprawował Chrystus przez mię w przywodzeniu ku posłuszeóstwu pogan, przez słowo i przez uczynek, | [ref] |
19 | Przez moc znamion i cudów, przez moc Ducha Bożego, tak iżem od Jeruzalemu i okolicznych krain aż do Iliryku napełnił Ewangieliją Chrystusową; | [ref] |
20 | A to tak usiłując kazać Ewangieliję, gdzie i mianowany nie był Chrystus, abym na cudzym fundamencie nie budował. | [ref] |
21 | Ale jako napisano: Którym nie powiadano o nim, oglądają; a którzy o nim nie słyszeli, zrozumieją. | [ref] |
22 | Dlaczegom też często miewał przeszkody, żem do was przyjść nie mógł. | [ref] |
23 | Lecz teraz nie mam więcej miejsca w tych samych krainach, a mając chęć przyjść do was od wielu lat. | [ref] |
24 | Kiedykolwiek pójdę do Hiszpanii, przyjdę do was: bo się spodziewam, że tamtędy idąc ujrzę was, a że wy mię tam poprowadzicie, kiedy się pierwej z wami troszeczkę ucieszę. | [ref] |
25 | A teraz idę do Jeruzalemu, usługując świętym. | [ref] |
26 | Albowiem się upodobało Macedonii i Achai, nieco spólnie złożyć na ubogich świętych, którzy są w Jeruzalemie. | [ref] |
27 | Owa podobało się im i są ich dłużnikami; bo ponieważ dóbr ich duchownych poganie się uczestnikami stali, powinni im też są cielesnemi usługiwać. | [ref] |
28 | Przetoż gdy to wykonam, a onym jako zapieczętowany ten pożytek oddam, pójdę przez was do Hiszpanii; | [ref] |
29 | A wiem, iż gdy przyjdę do was, z hojnem błogosławieóstwem Ewangielii Chrystusowej przyjdę. | [ref] |
30 | A proszę was, bracia! przez Pana naszego Jeszu Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną pracowali w modlitwach za mię do Boga, | [ref] |
31 | Abym był wybawiony od tych, którzy są niewiernymi w ziemi Judzkiej, a iżby usługa moja, którą wykonywam przeciw Jeruzalemowi, przyjemna była świętym; | [ref] |
32 | Abym z radością przyszedł do was za wolą Bożą i z wami się wespół ucieszył. | [ref] |
33 | A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen. | [ref] |