Jakoż sprwiedliwa jest, abym ja to rozumiał o was wszystkich, dlatego iż was mam w sercu mojem i w więzieniu mojem, i w obronie, i w utwierdzeniu Ewangielii, was, mówię, wszystkich, którzy jesteście ze mną uczestnikami łaski.

Przywodząc sobie na pamięć onę, która w tobie jest, nieobłudną wiarę, która pierwej mieszkała w babce twojej Loidzie i w matce twojej Eunice, a pewienem, że i w tobie mieszka.

Pewien będąc posłuszeóstwa twego, pisałem ci, wiedząc, że i więcej, niż mówię uczynisz.

A wszakże, najmilsi! pewniśmy o was coś lepszego i zbawienia bliższego, chociaż tak mówimy.

Przetoż nie zaniedbam was zawsze upominać o tych rzeczach, chociażeście umiejętni i utwierdzeni w teraźniejszej prawdzie.

 Nie napisałem wam, że nie znacie prawdy, ale że ją znacie i że żadne kłamstwo nie jest z prawdy.

Będąc napełnieni owocami sprawiedliwości, które przynosicie przez Jeszu Chrystusa ku sławie i chwale Bożej.

Który też oznajmił nam miłość waszę w duchu.

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,

Ku temu tedy samemu wszelkiej pilności przykładając, przydajcie do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność;

przez pobożność braterską miłość, a przez braterskie odczucia miłość ogólną.

 Jeżeli chodzi o pokarmy poświęcone bożkom, to oczywiście wszyscy posiadamy "wiedzę". Lecz "wiedza" wbija w pychę, miłość zaś buduje. 

 Lecz nie wszyscy mają "wiedzę". Niektórzy jeszcze do tej pory spożywają pokarmy wizerunkom poświęcone, w przekonaniu, że chodzi o wizerunek, i w ten sposób kala się ich słabe sumienie. 

 Jeśli bowiem ktoś zobaczy ciebie, który masz poznanie, ucztującego przy wizerunkach, to czyż jego sumienie, które jest słabe, nie zostanie pobudzone do jedzenia pokarmów poświęconych wizerunkom? 

Słowo Pomazańca niech zadomowi się w was obficie z wszelką mądrością, nauczając i napominając was przez psalmy, hymny, i pieśni natchnione z wdzięcznością nućcie w sercach waszych Bogu.

 Dlatego wspierajcie się wzajemnie i budujcie jeden drugiego, co zresztą robicie.

 Prosimy was, bracia! Napominajcie, wychylających się, pocieszajcie lękliwych, podtrzymujcie słabych, bądźcie cierpliwi wobec wszystkich.

Tak samo starsze kobiety niech trwają w świętości, nie oszczercze, nieuzależnione od alkoholu, uczące tego co dobre. 

Aby uczyły zdrowego rozsądku młode kobiety, jak mają kochać swoich mężczyzn i dzieci.

Albowiem mając być nauczycielami względem czasu, zasię potrzebujecie, aby was uczono, które są pierwsze początki mów Bożych, i staliście się jako mleka potrzebujący, a nie twardego pokarmu.

 Obserwujmy się wzajemnie dla wzmocnienia miłości i pięknego postępowania. 

 Nie opuszczajcie zgromadzeń swoich tak, jak niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcajcie się i to tym bardziej jak widzicie przybliżający się dzień. 

 Wy zaś umiłowani, nadbudowując na fundamencie samych siebie najświętszą waszą wiarą, w tchnieniu świętym modląc się

 Bądźcie wyrozumiali dla tych, którzy są w rozterce.