| 1 | Tomci wam powiedział, abyście się nie gorszyli. | [ref] |
| 2 | Wyłączać was będą z bóżnic; owszem przyjdzie godzina, że wszelki, który was zabije, będzie mniemał, że Bogu posługę czyni. | [ref] |
| 3 | A toć wam uczynią, iż nie poznali Ojca ani mnie. | [ref] |
| 4 | Alemci wam to powiedział, abyście gdy przyjdzie ta godzina, wspomnieli na to, żem ja wam opowiedział; a tegom wam z początku nie powiadał, bom był z wami. | [ref] |
| 5 | Lecz teraz idę do onego, który mię posłał, a żaden z was nie pyta mię: Dokąd idziesz? | [ref] |
| 6 | Ale żem wam to powiedział, smutek napełnił serce wasze. | [ref] |
| 7 | Lecz ja wam prawdę mówię, wamci to pożyteczno, abym ja odszedł; bo jeźli ja nie odejdę, pocieszyciel on nie przyjdzie do was, a jeźli odejdę, poślę go do was. | [ref] |
| 8 | A on przyszedłszy, będzie karał świat z grzechu i z sprawiedliwości, i z sądu; | [ref] |
| 9 | Z grzechu mówię, iż nie uwierzyli we mnie; | [ref] |
| 10 | Z sprawiedliwości zasię, iż do Ojca mego idę, a już mnie więcej nie ujrzycie; | [ref] |
| 11 | Z sądu, iż książę tego świata już jest osądzony. | [ref] |
| 12 | Mamci wam jeszcze wiele mówić, ale teraz znieść nie możecie. | [ref] |
| 13 | Lecz gdy przyjdzie on Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i przyszłe rzeczy wam opowie. | [ref] |
| 14 | On mię uwielbi; bo z mego weźmie, a opowie wam. | [ref] |
| 15 | Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlategom rzekł: Że z mego weźmie, a wam opowie. | [ref] |
| 16 | Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię; bo ja idę do Ojca. | [ref] |
| 17 | Mówili tedy niektórzy z uczniów jego między sobą: Cóż to jest, co nam mówi: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię, a iż ja idę do Ojca? | [ref] |
| 18 | Przetoż mówili: Cóż to jest, co mówi: Maluczko? Nie wiemy, co mówi. | [ref] |
| 19 | Tedy Jeszu poznał, że go pytać chcieli, i rzekł im: O tem się pytacie między sobą, żem rzekł: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię. | [ref] |
| 20 | Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz obróci się wam w wesele. | [ref] |
| 21 | Niewiasta gdy rodzi, smutek ma, bo przyszła godzina jej; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia, dla radości, iż się człowiek na świat narodził. | [ref] |
| 22 | I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was. | [ref] |
| 23 | A dnia onego nie będziecie mnie o nic pytać. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu mojem, da wam. | [ref] |
| 24 | Dotąd o niceście nie prosili w imieniu mojem; proścież, a weźmiecie, aby radość wasza była doskonała. | [ref] |
| 25 | Tomci wam przez przypowieść mówił; ale idzie godzina, gdy już dalej nie przez przypowieści mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu moim oznajmię wam. | [ref] |
| 26 | W on dzieó w imieniu mojem prosić będziecie; a nie mówię wam: Iż ja będę Ojca prosił za wami; | [ref] |
| 27 | Albowiem sam Ojciec miłuje was, żeście wy mię umiłowali i uwierzyliście, żem ja od Boga przyszedł. | [ref] |
| 28 | Wyszedłem od Ojca, a przyszedłem na świat; i zasię opuszczam świat, a idę do Ojca. | [ref] |
| 29 | Rzekli mu uczniowie jego: Oto teraz jawnie mówisz, a żadnej przypowieści nie powiadasz; |
| 30 | Teraz wiemy, że wszystko wiesz, a nie potrzebujesz, aby cię kto pytał; przez to wierzymy, żeś od Boga wyszedł. | [ref] |
| 31 | Odpowiedział im Jeszu: Teraz wierzycie. | [ref] |
| 32 | Oto przyjdzie godzina; owszem już przyszła, że się rozproszycie każdy do swego, a mię samego zostawicie; lecz nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną. | [ref] |
| 33 | Tomci wam powiedział, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat. | [ref] |