Tomci wam powiedział, abyście się nie gorszyli.

Lecz teraz idę do onego, który mię posłał, a żaden z was nie pyta mię: Dokąd idziesz?

Tedy Jeszu poznał, że go pytać chcieli, i rzekł im: O tem się pytacie między sobą, żem rzekł: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię.

Ale tego z przodku nie zrozumieli uczniowie jego, ale gdy był Jeszu uwielbiony, tedy wspomnieli, iż to było o nim napisane, a że mu to uczynili.

Rzekł mu Tomasz: Panie! nie wiemy, dokąd idziesz, a jakoż możemy drogę wiedzieć?

Powiedział mu Judasz, nie on Iszkaryjot: Panie! cóż jest, że się nam objawić masz, a nie światu?

Wzięli te słowa do serca, zastanawiali się tylko, co to znaczy powstać z martwych

Jednak oni nie rozumieli tej wypowiedzi, ale bali się Go wypytywać.

Lecz oni nie rozumieli słowa tego, i było zakryte od nich, że go pojąć nie mogli, i nie śmieli go pytać o to słowo.

Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.