1 | W tych dniach ponownie zgromadził się wielki tłum ludzi, który nie miał co jeść, przywołał więc uczniów i powiedział: | [ref] |
2 | Żal Mi tych ludzi, ponieważ trzy dni przebywają ze Mną, a nie mają nic do jedzenia. | [ref] |
3 | Jeśli ich głodnych odeślę do domów, mogą zasłabnąć w drodze, ponieważ niektórzy przybyli z daleka. | [ref] |
4 | Odpowiedzieli Mu uczniowie: Skąd tutaj, na pustkowiu wziąć chleb, żeby ich nakarmić? | [ref] |
5 | Spytał ich: A ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem. | [ref] |
6 | Wówczas polecił tłumowi rozłożyć się na ziemi. Następnie wziął te siedem chlebów, podziękował, łamał i podawał uczniom, a rozdzielali tłumowi. | [ref] |
7 | Znalazło się też kilka rybek. Pobłogosławił je więc i powiedział, by je również rozdać. | [ref] |
8 | Najedli się do syta i nawet zebrano siedem koszy resztek. | [ref] |
9 | Było ich około czterech tysięcy, a po nakarmieniu odesłał ich. |
10 | Od razu wsiadł do łodzi wraz ze swoimi uczniami i skierował się w okolice Dalmanuty. | [ref] |
11 | Wówczas wyszli faryzeusze, by wciągnąć Go w dyskusję i wystawić na próbę. Domagali się od Niego dowodu z nieba. | [ref] |
12 | On westchnął swoim tchnieniem i powiedział: Dlaczego to pokolenie szuka dowodu? Zapewniam was, że temu pokoleniu dowód nie będzie dany. | [ref] |
13 | Odszedł od nich, wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę. | [ref] |
14 | Uczniowie zapomnieli wziąć ze sobą chleby, mieli w łodzi tylko jeden bochenek. | [ref] |
15 | Wówczas ich ostrzegł: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i zakwasu Heroda. | [ref] |
16 | Oni tymczasem rozmawiali między sobą o tym, że nie mają więcej chlebów. | [ref] |
17 | Jeszu to zauważył i powiedział: Dlaczego robicie problem z braku chleba? Jeszcze do was nie dotarło i ciągle brakuje wam zrozumienia? Czy wasze serce jest skamieniałe? | [ref] |
18 | Oczy macie, a nie widzicie; uszy macie, a nie słyszycie, już zapomnieliście? | [ref] |
19 | Kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile pełnych koszy z resztkami zebraliście? Odpowiedzieli: Dwanaście. | [ref] |
20 | A gdy połamałem te siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile pełnych koszów z resztkami zebraliście? Odpowiedzieli: Siedem. | [ref] |
21 | Spytał więc: Czy nadal nie rozumiecie? | [ref] |
22 | Dotarli do Betsaidy, a tam przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, aby się go dotknął. | [ref] |
23 | Chwycił niewidomego za rękę, wyprowadził poza wioskę, plunął w jego oczy, włożył na niego ręce i zapytał: Czy widzisz coś? | [ref] |
24 | Rozejrzał się i powiedział: Widzę ludzi jak drzewa, ale chodzą. | [ref] |
25 | Ponownie położył ręce na jego oczy i wówczas gdy je otworzył, zaczął widzieć wszystko wyraźnie. | [ref] |
26 | I odesłał go do domu, zastrzegając: Do tej wioski nie wchodź. | [ref] |
27 | Udał się Jeszu wraz z uczniami do miejscowości Cezarea Filipowa. Po drodze wypytał ich: Za kogo Mnie ludzie uważają? | [ref] |
28 | Odpowiedzieli Mu: Jedni za Jana Zanurzyciela, inni za Elja [Eliasza], a jeszcze inni na jednego z proroków. | [ref] |
29 | A On zapytał: A wy twierdzicie, że kim jestem? Wtedy Piotr Mu odpowiedział: Ty jesteś Pomazaniec. | [ref] |
30 | Nakazał im, żeby nikomu o Nim nie mówili. | [ref] |
31 | I zaczął nauczać ich, że Syn człowieczy musi dużo wycierpieć i zostać odrzuconym przez starszych, przez naczelnych kapłanów oraz przez znawców Pism, że musi być zabity, a po trzech dniach powstanie. | [ref] |
32 | Mówił o tym z dużą pewnością. Piotr wziął Go na stronę i zaczął Go upominać. | [ref] |
33 | On odwrócił się, patrząc na swoich uczniów, zgromił Piotra: Odejdź ode Mnie, szatanie, ponieważ nie myślisz na sposób Boży, tylko po ludzku. | [ref] |
34 | Przywołał tłum wraz z uczniami i powiedział: Kto chce pójść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną. | [ref] |
35 | Kto bowiem chce swoją duszę uratować, straci ją, a kto straci swoją duszę ze względu na Mnie i dobrą nowinę, zbawi ją. | [ref] |
36 | Bo co pomoże człowiekowi, choćby pozyskał cały świat, a straci własną duszę? | [ref] |
37 | Co człowiek może dać w zamian za swoją duszę? | [ref] |
38 | Kto będzie wstydził się Mnie i moich nauk przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego i Syn człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swojego Ojca wraz ze świętymi Posłami. | [ref] |